Eindhoven, ‘van vervallen tot modern’, doet het goed als filmdecor

De film is grotendeels opgenomen in Eindhoven en donderdagavond waren de laatste opnames in Woensel-West. Bijna dan toch. Voor de allerlaatste sfeerbeelden reist een klein gezelschap nog naar Noord-Noorwegen.

Dennis is 21 jaar als hij terugkeert naar zijn moeder in Eindhoven nadat zijn studie en studentenleven is mislukt. Als hij van zijn ex hoort dat hij vader wordt, denkt hij aan de dood van zijn eigen Nigeriaanse vader, zestien jaar geleden. Steeds vaker knaagt er een schuldgevoel, alsof hij daarvoor verantwoordelijk is. Het is na zijn afstudeerwerk bij de academie voor kunstzinnige vorming Sint Joost de debuutfilm van Dwight Fagbamila.

Het is fictie, benadrukt Fagbamila. Maar er zitten zeker elementen uit zijn eigen leven in het script, geeft hij toe. ,,Ik ben opgegroeid in de Bloemenbuurt-Noord in Eindhoven en die sfeer wilde ik terug in de film. Ik bedoel de afwisseling van oud en vervallen met modern. Er was even sprake van dat we in Amsterdam zouden draaien, maar daar vind ik die sfeer niet.”

Donderdagavond wordt er gefilmd in de 2de Franklinstraat. We zien een korte ruzie waarna Dennis (een rol van Yannick Jozefzoon) in een busje wordt geduwd, waarna de motor wordt gestart. Daarna verhuist het gezelschap met camera’s en geluidsapparatuur naar het Baekelandplein, waar vanwege de lockdown geen prostituees aan het werk zijn. Daar vertelt Van der Ven dat het met een begroting van een half miljoen euro een lowbudgetfilm is. Hij begrijpt de wens van Fagbamila om hier te filmen. ,,Zeker Woensel-West heeft een filmische uitstraling. Je voelt dat het hier altijd in transitie is. Kijk maar naar de nieuwbouw en de dichtgetimmerde slooppanden.” Voor Studio Ruba is dit een serieuze film. ,,Normaal is het bij ons wat lichter”, zegt Van der Ven. ,,Dit is een magisch-realistisch drama.”

Later op de avond zit Jozefzoon (30) aan de lunch. ,,Zo heet eten bij ons altijd”, zegt hij met halfvolle mond. Hij acteert al vanaf zijn twaalfde en kende Eindhoven al. ,,Een vriendin van mijn moeder woont hier. Ze kijkt uit op het Philips Stadion.” Over de film vertelt hij. ,,Een psychologische thriller. Dat ik die rol mag spelen is voor mij een droom die uitkomt. Nu kan ik een donkere kant van mezelf leren kennen. Er zit heel veel energie in, maar telkens een andere. Ook woede ja.”