En weer vrijspraak voor Nol Kox

Drie weken geleden rolde de bekende verschijning ook al dezelfde rechtszaal binnen. De aanklacht was toen het verspreiden van reclame en/of propaganda in het stationsgebouw. ,,Iedereen loopt met tassen van AH en jassen van Adidas, dát is reclame", toeterde hij de rechter toe. En zijn advocaat Martijn Collart wees er op dat zijn cliënt in het station juist had gezwegen. Vrijspraak. 

Nu ging het wel om herrie. In maart stond hij aan de noordkant van het station. Hij had zijn plaats nauwkeurig gekozen, stationswachten wezen hem ooit de grens tussen NS-terrein en openbare weg. En op die openbare weg verkondigde hij zijn boodschap van die dag. Een stationswacht nam er aanstoot aan, en zei dat hij moest ophouden. Dat deed Nol niet. Weigering van opvolgen van een aanwijzing, heet dat dan.

Daar had de in Bergeijk geboren Kox (64) wel wat op te zeggen. Dat hij niet op NS-terrein stond. En dat hij op de openbare weg zijn geloof mag verkondigen. Zo niet, dan wordt hij beperkt in zijn godsdienstvrijheid. ,,Die agent verdient een boete, ik niet", vond Kox.

Advocaat Collart pakte het juridisch aan. Er stond niet duidelijk omschreven waar Kox precies stond en dat was juist belangrijk. Ook zag Collart nergens dat mensen overlast ondervonden. ,,Iedereen kent hem, hij deed niet anders dan anders, in de stad wordt hij met rust gelaten dus in feite was er niks aan de hand", aldus de pleiter.

De rechter vroeg of Nol daadwerkelijk stond te schreeuwen. ,,Ik verkondig het woord", antwoordde Nol op zijn bekende volume. ,,En zo doet hij dat", beaamde Collart. ,,Wat ik doe is geen geluidsoverlast. De bussen, de treinen en de taxi's die maken herrie", vulde Nol weer aan.

De officier van justitie gaf de stationswacht gelijk. Aan welke kant van de lijn Kox stond was volgens hem geen halszaak. Ook al stond hij net op de openbare weg, dan nog kon hij overlast veroorzaken voor stationsbezoekers.  En overlast was het welzeker. ,,Het moet maar eens afgelopen zijn", vond hij, en eiste een boete van 150 euro. Honderd euro voorwaardelijk, zodat hij twee jaar een stok achter de deur wist. 

De rechter keek ondertussen met ongeloof door het ellenlange strafblad. ,,Milieucriminaliteit?", vroeg ze. ,,Duiven voeren", verduidelijkte Collart. De rechter onderbrak Nol toen die wilde uitweiden over een complot van de duivel die in Brussel zetelt. ,,Ik pak het eenvoudig aan", zei ze. De tenlastelegging is onduidelijk, ik kan niet zien waar u stond het is dus ook niet te bewijzen dat u in overtreding was. Vrijspraak."

Opgetogen rolde Nol in zijn rolstoel naar buiten. ,,Weet je wat ik vanochtend ook al had gekregen? Een nieuwe dag. Gloednieuw, die had ik nog nooit gezien!"