Geluidskunstenaar in coronatijd Angela ‘Miss Milivolt’ de Weijer: ‘Veel onaf werk geeft onvoldaan gevoel’

Ze wil ‘aanmoedigen tot anders luisteren naar en denken over de wereld zoals we die kennen’. ,,Grote woorden”, erkent Angela de Weijer, ,,en een mond vol, en dat voor iemand die geen noten kan lezen! Daarom noem ik mezelf voor het gemak ‘geluidskunstenaar.”

De geboren en getogen Eindhovense - haar alter ego is Miss Milivolt (‘als je op De Weijer zoekt krijg je vooral witgoedzaken’) - houdt haar hoofd goed boven water, maar kreeg het afgelopen jaar de nodige afzeggingen.

,,Ik leef momenteel als het ware op een berg met losse eindjes. Door die afzeggingen is veel werk onaf gebleven en een opdracht niet kunnen voltooien, en dus ook het resultaat niet kunnen horen, geeft een onvoldaan gevoel.”

Collega’s gaan online met hun muziek, maar dat is voor haar geen optie. ,,Ik hou er niet van, maar vooral: ik maak iets voor een bepaalde plek, iets wat alleen dáár past en dat komt online niet over. In een traditionele concertsetting zul je me niet zo gauw vinden.”

Angela de Weijer heeft geen muzikale achtergrond. Ze behaalde een master ArtScience aan het Koninklijk Conservatorium /Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, maar haar belangstelling ontwikkelt zich meer en meer richting de geluidskunst. ,,Ik wil mensen graag op een andere manier hun oren laten gebruiken dan ze gewend zijn. Dat ze luisteren uit opmerkzaamheid en verwondering en dat er tegelijk met dat luisteren ook andere zingtuigen worden aangesproken.”

Zo werkt ze aan een documentaire over het grootste geluidskunstwerk nooit gemaakt, speelt ze graag met het idee van oneindig geluid en schreef ze een zwanenzang voor het Nederlands luchtalarm. 

Trouwens, geen noten lezen, hoe kan dat nou voor een componist? De Weijer lacht. ,,Je kunt me beschouwen als een olifant in een porseleinkast. Ik denk niet vanuit de traditie, teveel kennis zou me juist hinderen om te doen waar ik goed in ben. Ik creëer klankbeelden, geen partituren, hoewel ik niet uitsluit dat ik daar in de toekomst misschien toch gebruik van zal moeten maken.”

Van collega’s, net als zijzelf veelal zelfstandige ondernemers, hoort ze slechte verhalen. ,,Ik ken er die zwaar in de put zitten. Sommige nemen een pauze of leren een ander vak. Eén verkocht zelfs onlangs zijn slagwerkinstrumentarium, van optreden kwam het op korte termijn toch niet en van de tijdelijke overbrugging zelfstandige ondernemers (TOZO), hoe fijn dat die er is ook, kun je eigenlijk niet rondkomen.”

Ze heeft geluk, vindt ze zelf. Ze is sinds najaar 2020 stadscomponist van Meijerijstad, werkt een dag per week bij het productiehuis voor nieuwe muziek in Maastricht en krijgt een bedrag uit de Impulsgelden van de provincie Noord-Brabant. 

,,Wat ik vooral mis zijn de concerten. Ik mis de inspiratie van de mensen die daar komen, de input van nieuwe kunst die ik kan horen, zien, voelen en ruiken. Ik voel me onthand. Ik mis de verbinding.”

Voor meer informatie over haar werk: missmilivolt.com