Net als zijn tweelingbroer Nam, die er nu even niet is, studeert Son in Eindhoven. Ook zijn zus heeft die route doorlopen en heeft nu ondertussen een baan in Amsterdam. Wat Son precies gaat doen na zijn studie ICT, weet hij nog niet. ,,Maar ik denk dat ik wel in Nederland blijf. Eerst een baan vinden en geld verdienen en dan kijk ik verder."

Ook bij de familie Le geldt het cliché dat het wennen is in Nederland. ,,In Saigon ken ik iedereen in onze straat, hier eigenlijk niemand. En ik mis het Vietnamese eten. Nederlands eten is prima, maar ik vind het niet zo lekker als dat van ons."

,,Kom, je hoeft niet zo beleefd te zijn", werp ik hem voor. ,,Oké, vooruit, het Nederlands eten is echt niet lekker, haha."

Son is enorm goedlachs. Naast zijn broer wonen nog vijf andere mensen in zijn huis. ,,Uit Ierland, Bulgarije en Nederland", zo somt hij op. ,,Ik heb een tijdje voor Deliveroo eten bezorgd, maar ik wist niet dat ik BTW-aangifte moest doen. Toen lag er ineens een blauwe brief met de mededeling dat ik 4000 euro boete moest betalen. Gelukkig is dit omgezet in een waarschuwing."

Son vraagt me of ik weet hoe hij zijn eenmanszaakje moet uitschrijven bij de Belastingdienst. ,,Ik denk dat je de Belastingtelefoon even moet bellen", zeg ik. Aan Sons gezicht is te zien dat ook dit in het Vietnamees een onbestaanbare klankencombinatie is. ,,Als je er niet uitkomt, kom dan maar langs, dan bel ik wel even voor je."