Iedereen kent wel de nieuwe, bijna futuristische, nieuwbouwprojecten binnen de ring van Eindhoven, zoals het Victoria-park, de plannen bij het station en recentelijk bij Fellenoord. Daarbij worden kantoren getransformeerd tot woonruimte. Kortom, er wordt wat gebouwd en verbouwd in het centrum. Vanwege de beperkte ruimte is het voor Eindhoven steeds moeilijker om uit te breiden met nieuwe woonwijken. Daarom is men gaan 'inbreiden' binnen de stad, met name in het centrum. Door de komst van nieuwe bewoners vanuit binnen- en buitenland, toenemende studentenaantallen, alleenstaanden en de vergrijzing wordt dit inbreiden voor Eindhoven steeds belangrijker. Deze zogenaamde inbreidingsprojecten, groot en klein, transformeren de stad. Kortom, de stad gaat mee in de vaart der volkeren met nieuwe en deels opvallende architectonische bouwwerken.

Alleen het optimisme heeft ook zijn nadelen. Het CDA constateert dat er zwaarwegende praktische en inhoudelijke zaken niet zijn of worden opgelost bij de totstandkoming van deze bouwplannen. Kortom, we missen een samenhangende visie. Allereerst is er de verkeersdruk in en rondom onze stad. Verschillende vooroorlogse toegangswegen tot het centrum, vaak smalle straten, zijn nu al overbelast, zoals bijvoorbeeld de Hastelweg, Hoogstraat en de Heezerweg. Bij een toename van bebouwing en haar bewoners is er logischerwijs ook een toename van verkeer. In de ideale wereld volgens sommigen heeft in de toekomst niet iedereen een auto en zo worden blijkbaar de huidige bouwprojecten ook ingericht. Ondanks deze mooie ideeën zal de moderne bewoner ook graag een (elektrische) auto willen hebben of zelfs twee om boodschappen te doen én om van en naar werk te gaan. Als de toegangswegen nu al overbelast zijn, hoe gaat het worden als deze projecten af zijn? De huidige problematiek is blijkbaar al lastig op te lossen door het huidige college. Daarnaast willen ze belangrijke wegen in de binnenstad gaan afknellen of afsluiten. De problematiek rond de Vestdijk heeft al laten zien dat het verkeer niet verdwijnt, maar zich verplaatst. Hoe gaat dat dan als de nieuwe hoogbouw af is en al die mensen ook de weg op gaan? En we praten niet eens over fijnstof...

Hetzelfde geldt voor parkeren. In die ideale wereld wordt geen rekening gehouden met bezoekers én met mogelijk meer dan één auto per appartement. De vraag die dan logischerwijs opkomt, is wat dat voor problemen gaat opleveren binnen de ring. Denk maar eens aan de avonden waarbij iedereen terugkomt van werk, evenementen en het winkelen. Dit gaat leiden tot parkeerdruk en als de beperkte betaald-parkeerzones en parkeergarages vol zijn, moet men wel uitwijken naar de omgeving.

Daarnaast heerst bij veel Eindhovenaren een mening dat er teveel gesloopt is van de oude bebouwing en er iets totaal misplaatst voor in de plaats kwam. Niet alleen in het verleden, maar ook recentelijk. Het CDA heeft zich bijvoorbeeld hard gemaakt voor behoud van het TAC dat bedreigd werd in de recente bouwwoede. Moeten we bijvoorbeeld futuristische hoogbouw tussen historische laagbouw plannen of moeten we hoogbouw clusteren? Is het niet beter naar gebouwen met een zelfde vorm en/of kleuren te streven, met respect voor het verleden en het lokale karakter? Een gebalanceerde visie hierop verhoogt zowel het woongenot als de leefbaarheid, doet recht aan het verleden, én houdt rekening met onze infrastructuur. De grote vraag is: willen we Eindhoven blijven of Rotterdam II worden?

Het CDA maakt zich dus grote zorgen over de leefbaarheid, ook die in en om het centrum. Bij het stimuleren van al deze inbreidingprojecten moet er ook aandacht zijn voor de keerzijde. Vooraf moeten er allereerst goede oplossingen komen voor mogelijke overlast en de leefbaarheid. Daarnaast moet gekeken worden naar de inpassing van de gebouwen in de omgeving. Hoe moet onze stad er gaan uitzien? Dus ja, inbreiding is goed, maar wel met een duidelijke en onderbouwde onderliggende visie. Zodat iedereen er plezier van heeft. Het gaat namelijk om de toekomst van onze stad.