EINDHOVEN - ,,Het is het mooiste beroep wat bestaat”, zegt leerkracht Adri van der Palen. Vrijdag zit hij 40 jaar in het vak op de Vrije School Brabant en hij is nog steeds even bevlogen als op de eerste dag.

Van der Palen (61) zit vrijdag 24 september niet alleen veertig jaar in het vak, maar hij viert zijn jubileum ook nog eens op dezelfde school, de Vrije School Brabant op de Nuenenseweg, waar hij veertig jaar geleden als 21-jarige binnenkwam.

Zijn mond viel open van verbazing tijdens zijn stage. Alles waar hij warm voor liep, werd op deze school gedaan. ,,‘Vrije School-leraar’ is een roeping. Ik ben gevallen voor de kunstzinnige vakken. Als je ziet wat die vakken doen met de kinderen, dat komt ten goede aan de andere vakken”, aldus Van der Palen. Het gaat om creatieve vakken zoals als nat-in-nat schilderen, vormtekenen, dansen, breien en haken, toneel en zingen. Hij geniet iedere keer weer van het koor, bestaande uit tachtig, negentig kinderen dat hij leidt.

Hij ziet iedere dag nog als een uitdaging. Op een uitstapje na van ruim tien jaar als fulltime Intern Begeleider op de school, ging hij terug in de klas, want hij miste de kinderen en daar heeft hij nog steeds geen spijt van. ,,Ik zit hier goed en heb het naar mijn zin. Verandering hoeft niet.”

In die veertig jaar heeft Van der Palen de nodige veranderingen meegemaakt. Gaf hij vroeger les aan één klas die hij acht jaar begeleidde, dat is tegenwoordig drie jaar. Hij mocht ook vakken als wiskunde en natuurkunde geven en werkte hij in het begin zonder lesmethodes. ,,Nu zijn er richtlijnen welke stof de kinderen moeten beheersen. Die stof wordt nu ook getoetst, dat was de eerste jaren niet, toen stond het kind meer voorop.”

Van der Palen kan prima leven met de hervormingen. Lesgeven was een creatief proces en dat is het ondanks de veranderingen nog steeds en het enthousiasme van de kinderen is ook onveranderd in al die jaren, volgens Van der Palen. ,,De Vrije School volgt de levensfase van het kind. De leerstof wordt op het kind afgestemd, in zoverre als dat nu nog kan. Van een mooi leerplan, op het juiste moment voor het kind, word ik heel enthousiast.”

Aan zijn pensioen denkt Van der Palen nog niet, hij gaat iedere dag fluitend naar school. Zijn werk en de kinderen kan hij niet missen. Maar hij wil misschien wel wat minder gaan werken. ,,In drie jaar tijd zijn er zeven kleinkinderen geboren en die periode wil ik ook meemaken als opa en niet alleen als leraar, want vijf ervan zitten hier al op school of opvang.”