Jan van Daal (79) legt een nieuwe aanwinst onder zijn geïmprovi-seerde stenenkraker. Nog één keer pompen met de krik en dan: krak. De steen ligt in drieën en de glimmende binnenkant komt tevoorschijn. ,,Pyriet”, constateert Van Daal direct. De oud-leraar verzamelt mineralen én heeft een indrukwekkend kunstarchief.

Waar de liefde voor mineralen precies vandaan komt vindt de Eindhovenaar moeilijk te verwoorden. ,,Ik denk dat iedereen wel eens een steentje of schelpje opraapt.” Samen met zijn vrouw heeft hij inmiddels heel wat steengroeven en grotten bezocht. ,,Alles wat in het kleine campertje paste ging mee.”

,,Deze verzameling begon als huiswerkopdracht. We moesten een kleine verzameling kunstreproducties maken. Dat is bij mij grandioos uit de hand gelopen”, geeft hij grinnikend toe. Hij speurt kranten, tijdschriften en andere bronnen van kunstafbeeldingen af, snijdt ze uit en plakt ze op. ,,Dat is het saaie werk. Maar dan komt het leuke deel: waar hoort het thuis?” Het archief is nauwgezet ingedeeld op land, tijdvak en type werk. Sommige kunstenaars hebben een eigen map; de grote namen meerdere. Per kunstenaar is het werk chronologisch opgeslagen.

En zo is de huiswerkopdracht een enorm kunstarchief geworden. Als voormalig kunstgeschiedenisleraar kwam zijn werk goed van pas in zijn eigen lessen. ,,Mondriaan is bijvoorbeeld ook gewoon begonnen met boompjes en molens”, legt hij uit terwijl hij de bijbehorende map openslaat.

,,Ik ben begonnen in de jaren 50, toen niemand nog van computers gehoord had. Inmiddels is dit helemaal ingehaald door Google. Dus ik zit hier vaak met mijn materiaal en denk: ‘Van Daal, vind je dit nog leuk?’”

En toch haalt hij er zichtbaar plezier uit. ,,We zijn een halve eeuw verder en het boeit me nog steeds.”