(nep)Rietvelds te koop in een echte Rietveld aan de Wal in Eindhoven

Het is een prachtige abri, ontworpen in 1962. Het staat nu op de Wal, naast het Stadhuis. Rietveld heeft het - in opdracht van de gemeente - ontworpen als een plek om boodschappen van de gemeente te tonen: als een soort reclamezuil dus. Er is er maar één gerealiseerd. Oorspronkelijk stond dat bij de Thaddeuskerk in de Jan Heynslaan, waar het verkommerde in de loop der jaren. Tot in 1990 een stichting in het leven werd geroepen om het werk te herstellen en er een nieuwe functie aan te geven. We hebben het hier tenslotte over een 'Rietveld'.

Stichting De bushalte van Rietveld ziet het bouwwerkje als het kleinste museum van Nederland. Ze nodigt kunstenaars, architecten, schrijvers en acteurs uit om er een expositie in/mee te maken. Een jaar lang is de 'reclamezuil' voor hen. In het verleden waren dat onder anderen Arthur Bagen, Hans de Wit, Piet Dirkx, Marsell Pott, John Körmeling, Lady Aïda, Henk Visch, Robert van Rixtel, Piet Hein Eek, Theo Maassen, Paul Panhuysen, Rik van Iersel en Bram Hermens. En nu dus Lucas Maassen, conceptueel designer, maar hij doet zijn stinkende best om beeldend kunstenaar te worden.

En dat heeft alles met de vraag te maken die Maassen zichzelf stelt en waar hij binnen zijn kunstenaarschap druk mee is: wat is echt, wat is nep? En: als iets nep is, is dat dan erg? Wezenlijke vragen. Komt bij, Maassen heeft een zwak voor stoelen, in de designwereld gezien als hét ultieme designstuk.

Maassen mag daar graag mee spelen. Hij maakte al eens Sitting Chairs (kunnen gezellig op elkaar zitten) en een stoel op nano-formaat (alleen met speciale microscoop te zien).

En nu heeft hij de 'reclamezuil' bij het bushokje volgeplakt met posters, zoals het hoort eigenlijk in een reclamezuil. Met aanbiedingen van stoelen die Maassen heeft gevonden op allerlei websites en die - bij nader inzien - vrijwel allemaal replica's blijken te zijn. Dus die zigzagstoel van Bart uit Weert; leuk hoor, maar waarschijnlijk zelf in elkaar geknutseld in het schuurtje en vast ook niet gemaakt met de befaamde zwaluwstaarten. Rietveld draait zich om in zijn graf. Of toch niet?