Prijt Meubelen bestaat honderd jaar: Het begon allemaal met Jantje in Strijp

Eerst maar eens iets heel duidelijk stellen: de honderdjarige meubelzaak van de familie Prijt heeft toekomst, juist ook in deze tijd van internet en teruglopende bezoeken aan winkels. ,,Internet is een tweede winkel, gewoon een extra mogelijkheid om te verkopen", vertelt Job Prijt (38). ,,Zoals vaders opa vroeger met paard en wagen de klanten opzocht, zo blijven wij ook mee vernieuwen. Met live chatsessies, een virtualrealitybril en een 3D-printer om maquettes te maken. Natuurlijk hebben we wel toekomst, zolang klanten net als vroeger goede meubels, goede service en aandacht en een goede prijs willen."

Job (38) en Luc (29) Prijt, de vijfde generatie, zijn er heel helder in: zij kozen als marketeer en bedrijfskundige niet voor niets voor een plaats naast hun vader Paul in het familiebedrijf. ,,En we vinden het ook gewoon echt leuk. Op zaterdag bijvoorbeeld als er veel klanten zijn, zijn we altijd hier", aldus Luc Prijt.

Terug naar 1916. Het echtpaar Albert en Jantje Prijt-Vuurboom komt uit de kerk in Leerdam en wordt benaderd door ronselaars voor Philips. Of de glasblazer wil komen werken in Eindhoven. Als het gezin neerstrijkt in Philipsdorp, in de Henriëttestraat, blijkt al gauw de handelsgeest van Jantje Prijt. Zij is het die in 1917 aan huis textiel gaat verkopen dat anderen fabriceren, de zogenoemde 'manufacturen'. ,,Zij brengt de ondernemersgeest in", zegt haar achterkleinzoon Paul Prijt (61). ,,Mijn overgrootvader Albert I was meer van de bezinning. Hij begon achter de winkel de Vergadering van Gelovigen, een protestantse gemeente zonder predikant, die later een eigen kerkje zette in de Iepenlaan." Dat 'kerkje van Prijt' - waar de familie overigens al decennialang niets meer mee te maken heeft - is vorige week gesloopt na een brand.

Tekst gaat verder onder de foto

De sloop van het kerkje moet symbolisch zijn. ,,Wij hebben nooit iets gegeven om stenen. We zien een pand als een cocon waar iets nieuws uit voort kan komen. Albert II, mijn opa ging met paard en wagen op pad. Aan de Frederiklaan verrees het eerste eigen pand. En in 2001 moesten we min of meer gedwongen uitwijken naar Ekkersrijt, want in Strijp mochten we niet meer uitbreiden. Mijn vader Johan, nu 87 en in ruste, liet de keuze aan mij en mijn vrouw Anja."

Het is een goede keuze geweest, constateren de drie Prijts. Want naast Ikea en de Meubelboulevard kreeg de winkel de mogelijkheid verder te groeien. ,,De mix van alle verschillende zaken geeft aantrekkingskracht", aldus Job Prijt. Dinsdag bij het jubileumfeest neemt Prijt dan ook een derde unit in gebruik bij De Donjon.

,,Dat had allemaal niet gekund zonder mijn vrouw", benadrukt Paul Prijt. ,,Ik wilde wel in de winkel komen bij mijn vader, in 1996, maar onder de voorwaarde dat ik als voorganger actief kon blijven. Anja was de drijvende kracht in de winkel."

,,De combinatie is voor mij altijd heel belangrijk geweest", vertelt Paul Prijt. ,,Dominee en koopman. Daar zit ook geen tegenstelling in. Op mijn bureau liggen de balans en de bijbel." De zonen beleven godsdienst puur op het persoonlijke vlak. Job Prijt: ,,Ook een christelijke bakker moet goed brood bakken. Het is tegenwoordig geen reden meer voor mensen om wel of niet te komen."

De familie vindt steun bij God, zo staat geschreven in de uitnodiging van het jubileumfeest. Maar het is toch vooral ook de ondernemerszin waarmee ze zich door periodes van tegenwind of crisis heen slaan. Doorzettingsvermogen, lef om keuzes te maken, hard werken.

En heel belangrijk volgens Paul Prijt: de vrijheid om zelf keuzes te maken zit diep in de genen. Hij koos bijvoorbeeld voor de Baptistengemeente boven de Vergadering van Gelovigen die zijn eigen overgrootvader mee oprichtte. ,,En ook bij de opvolging was van dwang nooit sprake. Onze zoon Thomas is voor zichzelf begonnen. Hij kwam het schoorvoetend vertellen, maar dat hoefde niet. Dwang werkt ook niet. Ik heb Job en Luc juist vaak gevraagd of ze het wel zeker wisten."