Rake klappen op NK jeugd Muay Thai in Eindhoven

Even leek het erop dat de 14-jarige Walid el Edrissi uit Eindhoven alsnog in de ring mocht stappen, ondanks dat hij zich niet had gekwalificeerd. Een andere deelnemer mocht van zijn ouders namelijk niet meer vechten vandaag. 

Stoten
De kans op een serieuze bloedneus vonden ze te groot, na de serie neusoperaties die hij net had ondergaan. Maar Walid bleek toch iets te zwaar voor de betreffende gewichtsklasse. "Dat kreeg ik er niet meer afgetraind", zegt hij licht beteuterd. Hij helpt daarom mee met de organisatie van het toernooi, dat in handen is van het Eindhovense Duran Gym.

Naast hem trekken twee 8-jarige meisjes hun outfit aan: handschoenen, helm, scheen-, knie- en borstbeschermers. "Dat houdt de meeste stoten wel tegen", zegt Walid. "Maar het is natuurlijk geen sport voor watjes. Als je geen klappen kunt ontvangen, dan kun je beter thuisblijven."

Thuisblijven geen optie
Thuisblijven is voor Hajar Maazouzi zeker geen optie. "Als ik een dag niet kan sporten, word ik gek", zegt de 14-jarige Eindhovense tussen het rekken en strekken door. Ze is gespierd, afgetraind en gretig. Ze moet straks de ring in. "Waarom ik voor Muay Thai heb gekozen? Omdat ik graag veilig over straat wil lopen. En omdat het in onze familie zit." Haar moeder staat naast haar en glimt van trots. "Ik heb acht kinderen en ze doen inderdaad allemaal wel één of meerdere vechtsporten. En Hajar wordt mijn grote kampioen, dat is mijn droom."

Muay Thai, ook bekend als Thaiboksen, zit als vechtsport in de lift. Het zal in 2024 als demonstratiesport worden geïntroduceerd op de Olympische Spelen. Mede daardoor hoopt organisator Duran Ebren, voorzitter van de Muay Thai Organisatie Nederland (MON) meer kinderen te kunnen interesseren voor zijn sport. "Het is goed voor de motoriek, kweekt zelfvertrouwen en zorgt voor meer fysieke en mentale weerbaarheid."

Als de jongste meisjes de ring instappen, zetten ze een Thaise Monkol, een geknoopte hoofdband op hun hoofd. Voordat het gevecht begint, maken ze zo eerst een traditionele ronde langs de vier hoeken. Ze zien er nu nog schattig uit, maar als het startsein eenmaal is gegeven, veranderen ze in een oogwenk in kleine, felle vechtmachines. In drie rondes van een minuut slaan, schoppen, stoten, beuken en gooien de meisjes alles van zich af. Totdat de gong weer gaat. Rood wint en juicht. Blauw verliest en daar vloeien de tranen. Maar dan volgt snel een korte omhelzing en de vrede is weer getekend.