Samenwerken aan een mozaïektapijt en meer verbinding

In de ontmoetingsruimte van stichting Ik Wil aan de Dr Cuyperslaan in Woensel wordt donderdagmorgen gewerkt aan een mozaïektapijt. Om de tafel staan grote mayo-emmers, tot de rand gevuld met duizenden doppen en deksels. ,,Zodra ze een keer mee hebben gedaan, gooien ze die nooit meer weg”, vertelt workshopleidster Marije van Hoeckel. ,,Maar komen ze volgende keer ook met een volle tas aan.” Ook bij woonzorgcentrum Vitalis Kronehoef en zelfs op de Dutch Design Week stond de activiteit al op het programma. ,,De eerste keer bij Ik Wil is alweer zo’n 4 jaar geleden”, herinnert ze zich. ,,Toen zaten ze nog op de Barrierweg.”

Nu is stichting Ik Wil, dat in 2013 begon als burgerinitiatief, alweer toe aan hun 4de locatie. Begin dit jaar verhuisde de stichting van het voormalige schoolgebouw aan de Kronehoefstraat naar  Dr Cuyperslaan 66. “We zijn ontzettend blij met onze nieuwe locatie”, vertelt oprichtster Esra Altmis. En met hun buren, WijEindhoven, Humanitas en stichting leergeld. “Daar passen wij mooi tussen.”

Het doel van Ik Wil is mensen uit verschillende culturen helpen die moeite hebben met meedraaien in de maatschappij. Door het aanbieden van Nederlandse les, cursussen en activiteiten of gewoon door een brief of mail te vertalen.

Waar veel organisaties zoveel mogelijk digitaal werken, bleven zij geopend voor bezoekers. ,,We waren een van de weinige plekken die fysiek open waren, omdat wij dagbesteding bieden aan kwetsbare mensen”, vertelt Leyla Kalender. Ook het inloopspreekuur ging door. Hier zien ze dat het aantal hulpvragen toenemen. ,,Vaak komen ze met 1 brief maar blijkt er op de achtergrond veel meer te spelen. Je merkt dat situaties steeds complexer worden”

Volgens haar ligt de drempel om bij Ik Wil binnen te stappen vaak lager dan andere hulpinstanties. ,,Wij zijn ook professionals maar worden vooral gezien als een soort buren in plaats van hulpverleners. Wij horen altijd eerst het hele verhaal aan in plaats van het meteen op te lossen.” 

De vele hulpvragen zien ze als teken dat de zorgstructuur overbelast is. GroenLinks diende hierover onlangs de overgenomen motie ‘de kracht van informeel’ in. Zij merken dat het systeem en de leefwereld niet aansluiten. Zo is bijvoorbeeld de aanvraag van een uitkering of zorg ingewikkeld voor mensen met een migratie- of vluchtelingenachtergrond. Dit moet veranderen door een betere verbinding tussen informele en formele organisaties.  Altmis: ,,Nu is het vooral doorverwijzen, terwijl je dan eigenlijk nog een stukje mee moet lopen. Er moet meer samenwerking en maatwerk komen.”

In september gaan ze om de tafel om die plannen vorm te geven. Ook hopen ze dan weer met een volledig programma van start te kunnen. Volgende week staat de laatste mozaïek workshop voor de vakantie op het programma. Buurtbewoner Rita, die vandaag voor het eerst meedoet, meldt zich spontaan aan. ,,Dan ben ik er ook weer bij.”