Sarah Neutkens op Into The Great Wide Open (3): Hier en daar een verloren meeuw

Het is vroeg in de middag, een beetje mistig. Land in zicht! Het voelt eigenlijk best vreemd om urenlang op zee rond te dobberen zonder dat er iets anders dan zee aan de horizon te zien is. Nou ja, zee en zo nu en dan zandbanken met ongelofelijk veel zeehonden die in groepjes bij elkaar liggen. Aalscholvers staan op drooggevallen stukken hun vleugels te drogen om verder te kunnen vliegen. Hier en daar een verloren meeuw. Kika staat aan het roer, ik sjor aan touwen van het zeil. Koud, nat en eigenlijk best zwaar! Zou het een voorbode zijn voor de rest van de dag?

Inmiddels hebben we Vlieland bereikt en gaan we de twee stukken opnemen die ik voor Kika heb geschreven. In Brouwerij Fortuna heeft opnametechnicus Philip de microfoons klaargezet, een setup waarmee we meerdere sporen op kunnen nemen. Zo vormt Kika als het ware een soort ‘one man band’: ze speelt met opnames van zichzelf mee. Ze tackelt in haar eentje het werk dat normaal aangepakt wordt door een saxofoontrio en -kwartet.

Met uitzicht over de duinen lukt het goed om de sfeer van het eiland in geluid vast te leggen. Zeegeluiden, ruisende wind: Kika blaast het allemaal uit haar saxofoon. Het is zo koud buiten en in het gebouw dat we de opnamesessies in twee delen op moeten knippen. Bevroren vingers, te koude instrumenten en vermoeidheid. Vanavond komen Berend Dubbe en Hampus Lindwall naar Vlieland en nemen we het laatste stuk op dat ik voor Kika heb geschreven. Eerst maar even proberen op te warmen en dat is een behoorlijke uitdaging.