Fotograaf Frans van Mierlo liet zijn complete oeuvre na aan het Regionaal Historisch Centrum. Samen met lezers gaat het ED op zoek naar de verhalen achter de foto’s. Weet u meer over de foto? Meld het via d.hoekstra@ed.nl.

,,Verrek, das ome Jan.” Het was zijn houding en de kenmerkende pet waaraan Toon van der Aa zijn in de jaren negentig overleden oom Jan van Overdijk herkende. In 1961 bezig met de aanleg van bestrating in het plantsoen van het Van Abbemuseum in Eindhoven. 

,,Een vakman”, zo vertelt Van der Aa. ,,En tot op hoge leeftijd actief als stratenmaker. Jan is over de 90 geworden en heeft zeker tot ver in de tachtig gewerkt. Een markante vent. Niet zo groot maar pezig en oersterk. Dat moet ook wel als je dit werk zo lang kan volhouden.” 

Volgens Van der Aa was Jan in dienst van de gemeente Best. ,,Maar hij had tijd genoeg om ernaast nog de nodige beunklussen aan te pakken. Dat moest ook wel want hij had een groot gezin met zeven kinderen. Genoeg monden om te voeden dus. Mensen die bestrating in ingewikkelde patronen wilden, kwamen al snel bij onze Jan uit. Een van de weinige die dat nog kon. Wellicht dat hij daarom ook gevraagd is voor die klus bij het Van Abbe.” 

In Oirschot, waar Jan woonde, stond hij bekend als Jan de Keienlegger, zo vertelt Van der Aa. ,,Hij was de zoon van een boer. Zijn oudste broer kreeg de boerderij en Jan moest maar zien wat ie ging doen. Dat werd dus stratenmaker en dat is hij zijn hele leven gebleven. Ik ken hem niet anders dan in zijn werkkleding. Een Manchester broek, klompen en een boerenkiel. Alles deed ie op de fiets. Met een schop achterop, een hamer en een klosje touw. Meer had Jan niet nodig voor zijn werk. Ja een paar sneeën brood voor de lunch.” 

Ook voor de familie deed Jan het stratenwerk, aldus Van der Aa. ,,Dan lagen wij nog op bed en hoorde je tik, tik, tik in de tuin. Halfzeven in de ochtend maar Jan was al bezig. Door weer en wind en niet duur hoor. Hij vroeg de helft van wat bedrijven vroegen dus hij had altijd werk zat. Auto rijden kon hij niet dus als ze hem elders in de regio nodig hadden, moesten ze hem ophalen en thuisbrengen.”

Blijft de vraag waarom deze foto in 1961 gemaakt werd. Aan Jan vragen kan niet meer maar een verhaal uit het krantenarchief geeft enige houvast. Het was namelijk in 1961 dat het Van Abbe het 25-jarige bestaan vierde. Genoeg reden om het plantsoen ervoor te verfraaien dus.