Wie knipte in 1957 het lint door en opende de nieuwe weg tussen Hoogeloon en Knegsel?

Fotograaf Frans van Mierlo liet zijn complete oeuvre na aan het Regionaal Historisch Centrum. Samen met lezers gaat het ED op zoek naar de verhalen achter de foto’s. Weet u meer over de foto? Meld het via d.hoekstra@ed.nl.

En dan de foto van vorige week. ‘De leeuwin heeft goed gegeten dus ze lust je niet meer.’ Die belofte was voor de toen 19-jarige Leida van Beeck overtuigend genoeg om in de studio van fotograaf Frans van Mierlo op de foto te gaan met het roofdier. Het leverde een hele serie mooie  foto’s op die de Deurnese tot op de dag van vandaag koestert. 

Dat het ook anders had kunnen aflopen, bedacht Van Beeck zich een dag later. Van Mierlo was na afloop van de sessie gesommeerd om de leeuwin terug te brengen naar het circus want zo’n wild beest in zijn achtertuin, dat kon toch echt niet. ,,Aan de gevaren had ik tijdens de fotoshoot geen moment gedacht. De leeuwin was ook heel rustig, net een grote poes.’’

Van Beeck, inmiddels 83,  kende Van Mierlo van modellenwerk. ,,Hij was er al bij toen ik examen deed als model in hotel Cocagne en is me altijd blijven volgen. Ik liep modeshows en werd gevraagd voor fotoshoots bij DAF en de helikopters van Sabena. Leuk werk want je komt op bijzondere plekken. Met Frans had ik een goede band, hij heeft zelfs helemaal gratis de foto’s gemaakt bij mijn bruiloft.’’

Ook de 80-jarige Ben Wilde uit Nuenen herkende de foto’s van de leeuwin. ,,Ik werkte destijds voor Van Mierlo en heb zelf ook nog mensen op de foto gezet met het beest. Frans had de leeuw opgehaald bij een circus en die zat gewoon in een kooi in de achtertuin. Volgens mij werd er ingegrepen nadat de leeuw had uitgehaald naar een klein kind. Dat zorgde natuurlijk voor een hoop heibel.’’

Wilde, die tot op de dag van vandaag fotocursussen geeft, kwam als leerlingfotograaf bij Van Mierlo terecht. ,,Ik begon met foto’s ontwikkelen en knippen, en na een tijdje mocht ik ook zelf gaan fotograferen. De eerste klus was een bruidspaar dat een jubileum vierde. De camera maakte een raar geluid, bleek het ding nog op de zelfontspanner te staan. Maar het kwam goed.’’

De studio van Van Mierlo was volgens Wilde een prima leerschool. ,,Ik was nogal bleu toen ik er begon, maar als fotograaf leer je snel om met mensen om te gaan. Het was hard werken. In het weekend maakte ik vaak sportfoto’s en dan fietste je op een zondag van club naar club. En dan snel naar de studio want de foto’s moesten om een uur of acht wel klaar zijn.’’