Een game met ‘18+’ op het doosje? De meeste ouders letten daar niet op

Dat blijkt uit een onderzoek uitgevoerd in opdracht van de VGFN, een brancheorganisatie van Nederlandse videogameuitgevers zoals Microsoft, Nintendo, Sony, Activision Blizzard, EA en Ubisoft. Bij het onderzoek werden 1016 ouders van gamende kinderen ondervraagd, waarbij werd gepoogd een representatieve afspiegeling van Nederland te creëren.

Van de ondervraagden zegt de helft te weten wat de classificatie ‘Pegi’ is, terwijl de andere helft geen idee heeft. Dat is de ‘kijkwijzer’ die je op doosjes van games ziet staan, waarmee wordt afgebeeld voor welke leeftijden een game geschikt is. Met bijbehorende pictogrammen wordt op de verpakking ook getoond of een game bijvoorbeeld geweld of grof taalgebruik bevat.

Ouders die bekend waren met de kijkwijzer werden gevraagd of ze er ook werkelijk gebruik van maakten. Dat zei slechts 34 procent van deze groep te doen - ongeveer 17 procent van alle ouders als je de groep meerekent die Pegi niet kent.

59 procent van de ouders bekend met Pegi zegt zelf te bepalen wat een kind mag spelen, zonder de kijkwijzer daarvoor te raadplegen. Daarnaast is er een groep van 7 procent waarbij kinderen zelf mogen kiezen welke games ze spelen. Dat percentage neemt toe naarmate kinderen ouder worden - pubers tussen de 15 en 17 jaar oud mogen 14 procent van de tijd zelfstandig hun games kiezen.

Het overgrote merendeel van de ouders (85 procent) denkt goed grip te hebben op het gamegedrag van hun kinderen. Bij de meeste families (55 procent) mag tussen de zeven en vijftien uur per week worden gegamed.

Daarnaast mag bij 54 procent van de ouders een kind pas gaan gamen als het huiswerk af is. Bij 60 procent wordt tussen de 10 en 50 euro per maand aan gamen uitgegeven.

Bekijk hieronder onze video’s op techgebied: