Jutta (48): ‘Binnen twee dagen hadden we de investering terug, de rest was winst’

Nam jij altijd al risico's? 
Jutta: ,,Nee. Mijn vader was ambtenaar, ik kom uit een groot gezin en groeide op in Oostenrijk. Toen ik in Wenen communicatie, pr en Spaans ging studeren, was ik een van de weinige studenten die altijd budgetteerde en ervoor zorgde dat ik nooit rood stond. Ik was financieel geen risiconemer maar de droom om in het buitenland te gaan wonen heb ik altijd gehad.”

Hoe pakte je dat aan?
,,Ik ging stage lopen bij een marketingbedrijf in Barcelona. Daar werkte ook Marcel. Ik viel als een blok voor hem. Eenmaal terug in Wenen verwaterde het contact maar toen ik er het jaar daarop weer stage liep, wist ik: dit moet meer worden dan vakantieliefde. Twee jaar later trouwden we, in Oostenrijk, hartje winter, in een heel oud kerkje. IJskoud maar prachtig. We gingen samenwonen in Barcelona.”

Waarom begon jij met hem een galerie?
,,Ik had thuis gezien dat loondienst vastigheid geeft. Dat je elke maand op een salaris kunt rekenen. Ik had dus ook nooit gedacht zelfstandige te worden. Maar in de tijd dat Marcel en ik voor hetzelfde bedrijf werkten, hadden wij een vriend die kunstenaar was. Hij kreeg moeilijk een voet tussen de deur bij galeries. Wij dachten: met onze achtergrond kunnen wij hem helpen. 

We hebben zijn werk in ons kantoor gehangen en mensen uitgenodigd. Dat was meteen een succes. Voordat we het wisten, vroegen allemaal kunstenaars of wij hen konden vertegenwoordigen. Soms moet jij je flexibel opstellen en in het diepe springen. Dat deden we. Samen met onze hartsvriend Bert. Inmiddels hebben we 3 galeries in Barcelona en 1 in Nederland.”

Is in kunst investeren een slimme manier om veel geld te verdienen?
,,Dit is niet onze eerste motivatie. Onze filosofie is dat we alleen exposeren wat we zelf mooi vinden. De meeste van onze klanten kopen een kunstwerk met hun hart. Als er dan met de jaren een waardestijging komt dan is dat mooi meegenomen en dat gebeurt regelmatig. ”

Gaat werken volgens zo’n filosofie altijd goed?
,,Met de crisis in 2009 waren de tijden moeilijk. We hadden een groot bedrijf, moesten veel omzetten. We hadden toen veel geldzorgen.”

Was dat de reden dat jullie naar Nederland kwamen?
,,We kwamen ook voor de scholing van onze zoon. Achteraf is het voor hem een goede keuze geweest en ook voor ons.”

_{Tekst gaat verder onder het kader.}

Was het makkelijker hier goed te draaien?
,,We openden hier een galerie maar we besloten ons vooral te richten op internationale kunstbeurzen. In de laatste 18 jaar hebben we aan meer dan driehonderd kunstbeurzen deelgenomen.”

Waarom?
,,De meeste galeriehouders hielden het in die periode bij een maandelijkse opening en gingen zitten wachten of er iemand langskwam. Wij besloten dat we beter financieel risico konden nemen door op beurzen extra te verkopen en inkomsten te genereren.”

Hoe kwamen jullie daarbij?
,,We werden benaderd door een beurs in Londen. Een stand daar kostte 18.000 euro, los van de reis ernaartoe, hotelkosten, het transporteren van de kunst. Stel dat je dan niets verkoopt. Maar als we het niet probeerden, zouden we niet winnen. Dus huurden we een busje en reden naar Londen. Binnen twee dagen hadden we de investering terug, de rest was winst. Juichend en dansend keerden we terug.”

Vanaf toen liep het goed?
,,Zeker niet. Niet van elke beurs ga je zingend naar huis. Soms boek je een half jaar van te voren en is er net dat weekend ook iets anders gaande waardoor bezoekers wegblijven, of de beursorganisatie heeft haar marketing niet goed gedaan. Sta je daar op een slecht bezochte beurs.”

Of er is een pandemie. Hoezo gingen jullie juist toen een galerie in Barcelona’s PC-Hooftstraat openen?
,,Onze galeries in Barcelona zitten allemaal in het middeleeuwse, toeristische deel. Daar ging het in lockdown tijd bar slecht, want er kwamen geen toeristen. Bert kwam met het idee om een derde galerie te openen in de meest chique winkelstraat van de stad. Daar komt veel lokaal publiek en zakenreizigers uit de vijfsterren hotels uit de buurt.”

Verklaarden men jullie niet voor gek?
,,We verklaarden onszelf voor gek. De huren zijn hier extreem hoog, tienduizenden euro’s per maand, onze buren zijn Cartier, Prada, Rolex. Maar kunst hadden ze hier nog niet. We zijn nu elf maanden open en het loopt goed. Doodeng, zo’n stap nemen in deze onzekere tijd. Maar ondernemen is risico nemen.”

Wil je op de hoogte blijven van handige tips om met je geld om te gaan en geïnspireerd raken hoe anderen hun financiën regelen? Volg ons dan op Facebook en Twitter!