Suzette liet haar jurkje repareren, maar scheurde eruit: ‘Die tocht naar de wc zal ik nooit vergeten’

Hoe kwam je aan dat jurkje?
,,Ik had een fijne band met de oma van mijn man, die inmiddels overleden is. Een jaar of vijftien geleden hielp ik haar kleding uit te zoeken, om te kijken wat ze nog kon dragen en wat weg moest. Achterin de kledingkast stond een doos met een jurk erin. Zwart fluweel, met een strik op de borst, korte mouwtjes, tot net over de knie. Oma vertelde dat het nog van haar moeder was geweest en vroeg of ik hem eens wilde passen. Ze zei: ‘Hij lijkt voor je gemaakt. Je mag hem hebben.’”

Waarom liet je hem repareren?
,,Het leek me slim hem na te laten kijken en zo nodig garen te laten vervangen. Bovendien was de voering stuk. Ik bracht hem naar een kledingreparatiewinkel. De naaister stond bekend als een echte vakvrouw. Ze sprak niet echt goed Nederlands, maar met gebaren legde ik haar uit wat de bedoeling was en volgens mij begrepen we elkaar.

Toen ik de jurk ophaalde, schrok ik wel dat ik 50 euro moest neertellen, voor mij een groot bedrag. Maar de naaister had de voering vervangen en bepaalde garen vernieuwd. Het was toch ook een bijzonder familiestuk, dat was het wel waard om geld aan te spenderen.”

En toch scheurde jij eruit? Middenin een restaurant? Vertel!
,,Mijn man nam me mee voor een weekendje Londen om onze eerste trouwdag te vieren en daar wilde ik hem dragen. Voor die avond had hij een chique restaurant geboekt in hartje Londen. Ons tafeltje was helemaal achter in de enorme zaal. Gedwee volgden we de ober. Elk tafeltje was bezet en ik merkte dat ik door mijn jurkje veel bewonderende blikken kreeg.”

Wanneer ging het mis?
,,Toen ik ging zitten hoorde ik ‘grrrrrr’, ‘grrrrrrrr’. Geschrokken keek in naar mijn jurk. De hele zijnaad, van onder mijn oksel tot aan mijn taille, was losgegaan! Ik zat praktisch halfbloot.”

Wat deed je?
,,Ik keek mijn man in paniek aan en zei: ‘Help!’ Hij stelde voor dat ik op de wc zou checken of er nog meer scheuren waren; misschien was er een toiletdame die veiligheidsspelden had.”

En?
,,Die tocht naar de wc zal ik nooit vergeten. Helemaal door die afgeladen zaal weer terug naar de ingang. Mijn arm stijf tegen de open zijkant van die jurk, met een uitgestreken kop en rode konen. Het leek eeuwig te duren.”

Waarom gingen jullie niet terug naar het hotel, zodat je iets anders aan kon trekken?
,,Ik had niets anders nets mee! Eenmaal in de wc trof ik een toiletdame met een EHBO-kit met veiligheidsspelden erin. Daarmee kon ik de boel provisorisch bijeenhouden. Eenmaal terug bij het tafeltje wisselden mijn man en ik van plek zodat ik met de kapotte kant naar de muur zat. We genoten van het eten en maakten veel grappen over mijn jurk. En toen we weggingen, bracht hij mijn jas naar het tafeltje zodat ik die gênante wandeling deze keer bedekt kon maken. Het was een onvergetelijke avond, om meerdere redenen.”

Maar je had wel 50 euro uitgegeven voor een jurk die meteen stuk ging.
,,Misschien had ze me gewaarschuwd voor wat er kon gebeuren, maar kon ik dat niet verstaan. Ze had waarschijnlijk niet eens uit mijn verhaal begrepen dat ik zo’n antiek ding daadwerkelijk wilde gaan dragen. De stof was gewoon te broos geworden.”

Wat leerde je ervan?
,,Dat ik zelf had kunnen bedenken dat zo’n oud jurkje niet meer draagbaar is. Dat ik altijd een reservejurkje mee moet nemen. En ik ga tegenwoordig naar een atelier, van toevallig ook een Turkse familie, waarmee ik wel goed kan communiceren. Het gaat er niet alleen om of iemand mooi werk levert, maar ook of ze je kunnen behoeden voor een afgang als deze.”

Wil je op de hoogte blijven van handige tips om met je geld om te gaan en geïnspireerd raken hoe anderen hun financiën regelen? Volg ons dan op Facebook en Twitter!