Willeke wilde haar levensverhaal op papier: '4000 euro betaald, maar na twee jaar nog steeds niets ontvangen’

Waarom wilde jij je levensverhaal op papier?
,,Omdat ik nogal een bizar leven heb gehad en dat wilde ik graag meegeven aan mijn kleinkinderen. En ik merkte op sociale media aan reacties dat mensen zich aan mijn verhaal optrokken, want ik ben een positief mens dat veel tegenslag overleefde. Bovendien heb ik geen pensioen opgebouwd en dacht dat een boek misschien een aanvulling kon zijn op mijn oude dag inkomen. Ik kan zelf redelijk schrijven, ben vertaler Engels, maar ik merkte al snel ik dat ik te veel in details verzonk en er zelf geen sluitend verhaal van kon maken.”

Dus zocht je hulp?
,,Ik hoorde van een collega over een dame die zij al lang kende, een journaliste, die levensverhalen optekende. Zij had boeken geschreven en voor ik met haar in zee ging, stuurde zij me haar televisie-interviews toe. Het kwam fantastisch over. Zij zou het doen voor 7000 euro, een gangbare prijs.”

Heb je haar van te voren ontmoet?
,,Nee, ze woonde in Zuid-Frankrijk. We hadden een Skype-gesprek, zonder beeld, want dat deed het zogenaamd niet bij haar computer. We maakten de afspraak dat zij mij een maand lang dagelijks een uur lang zou interviewen, ook via Skype, en dat ze daarna mijn hele verhaal op papier zou zetten en tot een boek zou maken.”

Hoe gingen die interviews?
,,Prima, ik merkte aan haar vragen en reacties dat zij mijn verhaal geweldig vond. Na die maand zei ze nog drie maanden nodig te hebben om alles op papier te zetten.”

En toen?
,,Niets. Ze werd ziek, ze ging verhuizen en had heimwee, er was altijd een reden waarom ze het uitstelde. Na twee jaar had ik nog niets ontvangen. Inmiddels had ik al 4000 euro betaald. Ik zei: ‘Nu is het klaar. Ik moet nu wat hebben.’ Vervolgens kreeg ik in plaats van een boek één A4'tje, vol spelfouten en feitelijke fouten, dat ik drie jaar Mavo had gedaan terwijl ik HBS deed. Ik zei: ‘Stuur de opnames, dan tik ik het zelf wel uit.’ Maar die waren volledig onbruikbaar. Je hoorde af en toe een woord en verder gekraak.”

Wat heb je haar gezegd?
,,Ze was opeens verdwenen. Ik kwam erachter dat zij weer naar Nederland was teruggekeerd want ze had een foto van haar huis geplaatst op Facebook. Via Google ben ik gaan uitzoeken wat haar adres zou kunnen zijn en ik vond haar. Ik was lid van de FNV dus belde de juridische hulp. Het werd een rechtszaak. De rechter gaf mij groot gelijk en vond dat ik volledige teruggave moest krijgen. Maar mijn advocaat zei al: van een kikker kun je geen veren plukken.”

Heb je uiteindelijk geld teruggekregen?
,,Omdat ze niets had, ging ik akkoord met 1500 euro die zij moest terugbetalen, in bedragen van 62,50 euro per maand, binnen twee jaar. Maar na drie maanden betaalde ze niet meer. Ik werd er gek van, dus sprak met mijn advocaat af dat het geld via hem zou lopen. Hoeveel er nu nog open staat, durf ik dus niet te zeggen. Ik heb in ieder geval geen geld meer om nog eens mijn levensverhaal op papier te laten zetten. Spijtig voor mijn kleinkinderen en ook voor mezelf.”

Hoe had je kunnen voorkomen?
,,Die collega die haar aanraadde, vindt het spijtig maar ik verwijt haar niets, het was natuurlijk mijn eigen verantwoordelijkheid. Ik had wellicht op meer dan één referentie moeten afgaan en het niet moeten doen zonder contact van mens tot mens. Maar aan de andere kant: als ik moet kiezen tussen naïef zijn of wantrouwend, dan kies ik voor het eerste. Want dat leeft een stuk prettiger.”

Wil je op de hoogte blijven van handige tips om met je geld om te gaan en geïnspireerd raken hoe anderen hun financiën regelen? Volg ons dan op Facebook en Twitter!