Basisschool De Dassenburcht in Nuenen verloor in zwaar jaar een geliefde juf en bijna alle iPads

Tijdens beide dramatische voorvallen was de school dicht. Aan het begin van de carnavalsvakantie braken onbekenden in bij het gebouw aan de Jacob Catsstraat. Ze kenden de alarmcodes, liepen rechtstreeks op de kasten vol iPads af en namen 155 stuks mee. En passant vernielden ze vijf karren waarin de tablets werden opgeladen.

„Dat was het enige geluk, dat de kinderen er niets van hebben meegekregen”, vertelt directrice Mariëtte Franssen. „Nog voordat ze terugkwamen, waren alle sloten al vervangen en de inbraaksporen hersteld. We hebben er wel veel over gepraat. Veel kinderen vonden het een eng idee: er waren boeven binnen geweest.”

Behalve veel praten, moesten de leerlingen plots hun rekensommen maken op ouderwetse papieren velletjes. „We hebben heel veel gekopieerd uit oude boeken. Je moet nagaan: wij geven volledig digitaal rekenles. Gelukkig kregen we uit medeleven van leveranciers gratis nieuwe rekenboeken. Er waren nog negentig iPads over die de dieven niet wisten te vinden. Die rouleerden via een schema.”

Waar de iPadroof vooral tot praktisch ongemak leidde, bracht het overlijden van juf en adjunct-directeur Lucia Geus werkelijk verdriet en verwarring. Ze overleed halverwege maart op 66-jarige leeftijd. „Lucia was er vanwege haar ziekte een jaar tussenuit en zou na de zomer terugkeren”, vertelt Franssen, die elke twee weken bij haar collega op bezoek ging.

Maar dat is niet een manier die goed werkt, merkte Franssen. „Normaal zou je zoiets aangrijpen om met de kinderen uitgebreid stil te staan bij de dood. Het geeft me een niet-af-gevoel. We hadden meteen na het overlijden van Lucia afgesproken om een herdenking te houden, maar dat was lastig. Ik heb wel een in memoriam geschreven en gedeeld met ouders, die hadden daar behoefte aan.”

Nog steeds zou een herdenkingsbijeenkomst niet kunnen, vanwege de regels die samenkomsten van volwassen verbiedt. „En het is nu ook lang geleden. Het klinkt misschien raar, maar voor kinderen gaat het leven door. Voor hen hoeft er niets meer mee gedaan te worden. We hebben wel in de lerarenkamer een hoekje ingericht. Met foto’s van Lucia, de rouwkaart en de mand vol papieren bloemen van de kinderen. Allemaal in het blauw, want dat was de kleur van Lucia.”