Het meest opvallend op de maquette zijn de twee dorpskerken. Vooral de Geldropse Brigidakerk ziet er pompeus uit in een dorp waar veel wevershuisjes stonden. Naast de HH Maria en Brigidakerk in Zesgehuchten stond de pastorie waar onder anderen pastoor Van Hooff heeft gewoond. Die pastorie is inmiddels is afgebroken, maar op de maquette staat hij er weer.

Het samengaan van Geldrop en Zesgehuchten vond plaats in april 1921. Dat is de maand in 2021 waarop stichting Cultuur aan de Dommel het initiatief nam om een diorama te maken om het samengaan te vieren. Na negen maanden waarin sommige van de 25 vrijwilligers meer dan 40 uur per week werkten, is de 18 meter lange maquette klaar. De vrijwilligers plakten, verfden, maakten boompjes en mensen die minuscuul zijn beschilderd. 

Thomas van Hoek maakte de tekeningen van de gebouwen zodat Willie van As ze op zijn eigengemaakte 3D-printer kon uitprinten. ,,We moesten voor een tweede productielijn kiezen om het diorama op tijd af te krijgen”, vertelt organisator Paul Couturier. ,,Sommige gebouwen zijn met de hand gemaakt door een maquettebouwer. De geprinte huizen hebben veel meer details. De dakpannen en de muren hebben reliëf en er komt licht uit de ramen.”

Hoewel de kerken veel aandacht trekken is er veel meer te zien. De Geldropse textielfabrieken, de weverij en de fabrikantenhuizen, tot in detail afgewerkt. De paardentram bestond nog, hoewel die een paar jaar later overbodig werd, evenals de stoomtrein naar Mierlo en Helmond. Op de markt in Geldrop staan kraampjes waar kleine mensjes boodschappen doen en voor de Brigidakerk komt net een bruid aan in een koets. In Zesgehuchten staat onder andere de jongensschool, die inmiddels wijkgebouw is geworden. Eenzaam op een dorpsweg staat postbode Harrie van Vlerken die de bijnaam burgemeester van Zesgehuchten had.

De dorpen werden van elkaar afgesneden door de spoorlijn die op de grens van beide dorpen werd aangelegd. Op Geldrops grondgebied staat het oude station. Op het grondgebied van Zesgehuchten begint achter de spoorlijn het moeras. Ieder kind wist dat het verboden gebied was, levensgevaarlijk. Om ze angst aan te jagen, werd er gezegd dat er een enge man woonde. Misschien werd daar de kluizenaar mee bedoeld, die als enige in het moeras staat. De meisjes van Zesgehuchten hadden geen eigen school en moesten via een omweg langs het moeras naar Geldrop. Dat werd anders in 1925, toen kregen ze een eigen school. Dat was min of meer een voorwaarde die Zesgehuchten stelde bij het samengaan, dat die meisjesschool er kwam.

De maquette blijft de hele winter staan voor de ramen van De Wiele Creatief, Molenstraat 23 in Geldrop. Wat er daarna gebeurt met het diorama is nog niet bekend.