‘Blij dat de coronale paringsdans aan me voorbij is gegaan: ik heb al zes keer een bevalling gezien’

Er is dus sprake van een heuse covidgeboortegolf. Je mag nergens meer naar toe en dus kruip je vroeg onder de wol of je Max Verstappen-dekbedhoes om vervolgens samen een leuke nabestaande te boetseren. Hoe noem je dan je kind? Er zijn in Nederland 44 vrouwen met als roepnaam Corona. Kijk maar op de site van het Meertens Instituut. Dat was de stand in 2014. Wat zullen die dames blij zijn dat ze overal genoemd worden! 

Zelf ben ik blij dat deze coronale paringsdans aan me voorbij is gegaan; ik mocht al zes keer bij een bevalling zijn en ik vind het wel welletjes zo. Enig idee hoe het is, zes keer doodsangsten uitstaan? Natuurlijk, ik ben een man en moet dus mijn harige muil houden, mijn bijdrage aan de bevalling bestond uit vijf minuten bedpret en het was niet mijn taak om zes keer een nieuw welpje op de aarde te zetten. 

Denkt iemand wel eens aan de aanstaande vaders die onbeholpen met een nat washandje aan het bed of bad staan? Of naast zo’n malle kruk met een emmer eronder? Neen, niemand! De vader is de dader en die kan niet rekenen op enige compassie terwijl aan de zijlijn staan en bijna niets kunnen doen aan het lijden van de teerbeminde echtgenote echt geen lolletje is. 

Zes keer mocht ik als werkloze grensrechter langs de lijn staan en ik heb heel wat gezien: onze oudste wilde er niet uit en geef hem eens ongelijk, want zo’n pretje is het niet op deze aardbol. Dan komt er in het ziekenhuis een slager aanlopen met een karretje waarop eng gereedschap ligt onder een vrolijke groene lap. Mijn bloed trok weg bij de aanblik daarvan. Gelukkig niet dat van mijn echtgenote want het bleek lastminute tóch niet nodig te knippen of te hakken of te breken. Ons tweede kind was uit heel ander hout gesneden en kwam zonder blikken of blozen vrolijk en gemakkelijk ter wereld. Nu houdt het voor de meeste mensen op: twee kinderen is meer dan genoeg, zeker als het een koningskoppel betreft, maar niet bij ons, o nee hoor! 

Kind drie was weer een zoon dus die had na de geboorte moeite met ademen, hij kreunde. De ambulance moest gebeld maar die had de verloskundige niet goed verstaan en reed dus pardoes naar de verkeerde straat, waar hoogst verbaasde bejaarden verklaarden toch echt klaar te zijn met baren. Uiteindelijk vonden ze ons en dan mag je er jankend in je Suzuki Swift Sedan achteraan rijden terwijl het laatste dat je van je nieuwe boreling zag zijn blauwe armpje was dat schijnbaar levenloos over de rand van de Maxi-Cosi bungelde. Het kwam goed maar ik was pas op de helft, ook al had ik daar toen nog geen idee van. 

Kind vier was weer een even getal dus hier voor mij geen centje pijn, maar kind vijf maakte dat dubbel en dwars goed door de navelstreng zeventien keer om het ranke halsje te hebben geslagen als was het een door oma gebreide wintersjaal. De verloskundige trok wit weg en - heel gek - dat veroorzaakte bij mij ook een diepgevoelde angst dat het nu toch echt mis zou gaan. De kunstgrepen die werden toegepast wens je niemand toe, maar ook deze dochter blaakt van gezondheid en mag volgend jaar naar de middelbare school. De angst zat er nu wel zo diep in dat ik me gelijk heb laten steriliseren. Niemand die het snapt, maar daar had ik al snel enorme spijt van en dat liet ik dus herstellen.

Ondanks mijn lijdensweg kwam uiteindelijk toch de zesde, de jongste, de laatste. Hij werd in bad geboren, in de huiskamer, heel knus om daar aan de rand te zitten, vrezend voor je kliklaminaat en te zien dat de verloskundige steeds zenuwachtiger werd. Heel verrassend: ook hij werd geboren en door mijn vrouw vreselijk lang onder water gehouden. Ik denk wel zes uur. ,,Haal hem eruit, haal hem eruit!!” schreeuwde alles in mij terwijl ik handenwringend probeerde om óók blij te kijken. Het liep goed af, hij mag binnenkort op zwemles. Mijn tip van de dag: krijg alleen éven aantallen kinderen, geen oneven. En ja, ik ben een man, ik mag niet zeuren en niet jammeren. Uiteraard is zes keer bevallen net een piezeltje zwaarder dan hetgeen ik heb moeten doormaken.