Zorgmedewerkers uit de regio leggen uit waarom duizenden mensen de zorg ontvluchten

De verhalen komen op veel punten overeen. Veel uren draaien op lastige tijden, opgejaagd en ondergewaardeerd. ,,Ik ben de zorg ingegaan omdat ik iets voor mensen wilde betekenen", zegt Hilde van Gerwen (28) uit Bakel. Dus ging ze werken met dementerende ouderen. ,,Ik wilde echt de tijd nemen voor hen. Ze lekker in bed stoppen. Maar daar kreeg ik maar vijf minuten voor. Vijf minuten voor dit, tien voor dat. Het ging mij tegenstaan. Ik wist dat ik dit niet de rest van mijn leven wilde doen." 

Daarom gooide Van Gerwen het over een heel andere boeg. Zij deed een opleiding in het bank- en verzekeringswezen en is nu adviseur hypotheken en sparen bij een bank in Geleen. ,,Ik ben nog steeds met mensen bezig. Het gekke is dat ik in de zorg meer verdiende dan nu. Maar ik kan hier wel verder doorgroeien." Ze denkt af en toe met weemoed terug aan haar oude baan. ,,Vooral als ik mensen in het dorp zie van wie ik de vader of moeder heb verzorgd." 

John Brugmans uit Eindhoven werkte tien jaar lang als verpleegkundige in de gehandicaptenzorg bij SWZ Zonhove in Son. ,,Ik ben gestopt vanwege de vele veranderingen in de zorg. Het draait allemaal om zoveel mogelijk doen in korte tijd. Ik wilde tijd nemen voor de cliënten, hen een prettige dag bezorgen. Maar het was altijd maar doorgaan, doorgaan." Ook de gebroken diensten braken de jonge vader op. ,,Dan had je een dienst van zeven tot elf 's ochtends en daarna van drie tot tien 's avonds. Met de tijd daartussen kon ik niets."

Hij kreeg rugklachten vanwege het vele tillen. Bovendien moesten er mensen weg vanwege bezuinigingen. Brugmans hakte de knoop door en werd eigen baas. Hij begon 'Onze Kraam', inmiddels een keten van vijf winkels waar andere ondernemers schapruimte huren. ,,Mijn baan heb ik met knikkende knieën opgezegd, maar wel met de gedachte dat nu iemand anders een baan zou  gaan behouden. Het afscheid op Zonhove was een emotioneel gebeuren." Hij sluit een terugkeer in de zorg niet helemaal uit. ,,Dat zou kunnen, maar niet zoals het er nu aan toe gaat. "

Elina Peltola werkte elf jaar in de dagbesteding voor ouderen, eerst in Valkenhof in Valkenswaard, vanaf 2011 bij Archipel in Eindhoven. ,,Vier jaar geleden ben ik met een deeltijdopleiding HRM begonnen. In juni dit jaar ben ik afgestudeerd en sinds september werk ik als junior adviseur bij een accountantskantoor in Eindhoven. Dat is uitdagend werk, heel anders dan bij de dagbesteding." Peltola heeft de banden met de zorg niet helemaal doorgeknipt: ,,Ik werk nog een dag per week in de dagbesteding. Dat vind ik geweldig. Door afstand te nemen zie ik pas hoe mooi en dankbaar werk dat is."

Na twintig jaar als verpleegkundige is het voor een 40-jarige Eindhovense genoeg geweest. Woensdag gaat zij voor het eerst op sollicitatiegesprek bij een bedrijf in een andere sector. Omdat haar huidige werkgever dat nog niet weet, wil ze anoniem blijven. ,,Ik ben sinds kort een alleenstaande ouder van twee jonge kinderen. Ik kan dus niet altijd werken, want ik moet er ook zijn voor mijn kinderen. Ik moet flexibel zijn, maar mijn werkgever is dat niet. Ik ben daar erg boos over." Zij vindt dat zorgwerkgevers zuinig moeten zijn op hun huidige werknemers. ,,Er is zoveel talent. Dat moet je koesteren, maar dat gebeurt niet."