Thymen Arensman gaat het vaker proberen: ‘Laat mij maar lekker aanvallen’

Arensman sprong mee met een grote groep en maakte op de slotklim jacht naar de eenzame leider Lennard Kämna. De Duitser werd bijgehaald, maar op een tegenaanval van Hirt had Arensman geen antwoord paraat. Arensman knokte zich in de dalende slotkilometers nog terug, maar strandde op zeven seconden achterstand van de uiteindelijke winnaar. ,,Ik had het team graag een etappeoverwinning willen bezorgen. Maar ik moet de positieve dingen van vandaag meenemen.”

Arensman bereikte met een achterstand van vijftien seconden de top van de slotklim. In de laatste vijf kilometer in dalende lijn maakte hij nog de helft van de achterstand goed. ,,Dat is wie ik ben", zegt Arensman bij Eurosport. ,,Ik geef nooit op en doe altijd mijn best. Ik wist dat Hirt niet de allerbeste daler is. Het begon ook te regenen, dus ik dacht: misschien kan het nog. Ik ben blijven vechten tot de lijn en heb alles gegeven tot de finish.”

Uiteindelijk finishte Arensman als tweede achter de 31-jarige Tsjech van Intermarché. ,,Ik probeerde hem eerst te kraken door vol over mijn limiet te gaan. Daarna counterde hij en voelde ik dat ik eigen tempo moest rijden en meer als een tijdrijder moest denken. Ik hoopte in de afdaling het gat nog dicht te rijden, maar helaas.”

In de slotweek volgen nog meer kansen voor Arensman, die nu twaalfde staat in het klassement op tien minuten van Richard Carapaz. ,,Hopelijk krijg ik morgen weer de ruimte van de klassementsrenners om een beetje aan te vallen. Ik zal heel eerlijk zeggen: ik heb geen klassementsambities, dus laat mij maar lekker aanvallen. Dan hoop ik dat er een succesje in zit.”

Koen Bouwman verdedigde in de zestiende etappe van de Giro d’Italia zijn blauwe bergtrui met succes.  ,,Ik heb goede benen, maar voor een ritoverwinning gaan is op dit moment niet realistisch en deze blauwe trui is dat wel, dus daar richten we ons op. Het was lastig om in de ontsnapping te geraken. Op de eerste bergsprint liet ik me verrassen door Ciccone, die ook snel is. Ik was kwaad op mezelf. In de vallei konden we met een groep wegrijden en zo kon ik de volle punten op de Mortirolo pakken. Je wint daar de wedstrijd niet, maar het is mooi om iedereen daar je naam te horen schreeuwen.”

Bouwman liet de kopgroep nog voor de laatste klim lopen. ,,Hoewel ik niet op de limiet zat, had ik niet genoeg over om mee te strijden voor de etappeoverwinning. Dus besloot ik het rustig aan te doen tot aan de finish.”