Carolus Borromeus College in Helmond is tevreden over 1e jaar hoogbegaafdenklas

Op de reguliere basisschool kunnen ze niets meer leren en voor het voortgezet onderwijs zijn ze nog (erg) jong.  Daarom krijgen ze in een beschermde omgeving les. Maar wel op gymnasium-niveau. Wat ze waarschijnlijk ook sneller zullen afronden.

Het Carolus Borromeus College in Helmond startte dit schooljaar met deze Xs-klas. Deze is bedoeld voor leerlingen die op een breed gebied uitblinken. Het Carolus had al een XL-programma, voor kinderen die in bepaalde vakken goed zijn. Vandaar de naam. Begonnen met negen kinderen zijn er nu nog zes over. Drie haakten om persoonlijke redenen af, zegt directeur Dorine Pepping. Onder wie het enige meisje. ,,Het was niet omdat ze ontevreden waren."

Ook de school is tevreden. Pepping: ,,We zijn er erg enthousiast over. Het kost wel veel tijd en energie. Docenten moeten veel zelf bedenken. Maar dit is tegelijkertijd een prachtige leertuin,  waar we allerlei dingen uithalen voor het onderwijs aan alle leerlingen."

Er komt na de zomer zeker een nieuwe klas met hoogbegaafden. De interesse is er. Want ouders van deze superslimme kinderen hebben het vaak lastig om de juiste plek voor hen te vinden. Dat blijkt al uit de herkomst van de eerste groep van zes. Kinderen komen uit Helmond, Veldhoven, Mariahout en Best.

Ze zitten bij een groot deel van de vakken in een vast lokaal. Pepping: ,,Het eerste halfjaar bescherm je ze. Maar dat gaan we nu minder doen. Deze kinderen moeten ook leren dat ze onderdeel uitmaken van een school." En over maximaal drie jaar stromen ze door.

Er worden al dingen samen gedaan. Zo hebben ze gymles met 1 havo, ze waren bij het brugklasfeest en ze doen mee aan sportdagen en excursies. Heel bijzonder: de Xs-leerlingen hebben buddy's uit 4 en 5 vwo. Die komen in de pauzes bij hen zitten. De school houdt ook rekening met de leeftijden. De jongste is 9 jaar. Deze kinderen hebben nog behoefte om te spelen. Die ruimte krijgen ze.

"We zetten sterk in op begeleiding", schetst afdelingsleider Eveline Vermeulen. ,,Maar het is met nadruk géén zorgklasje", vult haar collega Ruud van de Westerlo aan. Pepping: ,, Het kind moet kunnen samenwerken en we vragen een bepaalde mate van zelfstandigheid. Als ze heel veel begeleiding nodig hebben, doen we het niet. Het blijft wel een middelbare school. Ze zien vijf tot zes leerkrachten op een dag, daar moeten ze mee om kunnen gaan."

Waar ze niet goed in zijn? Vermeulen: Plannen. En ze moeten leren leren. Alles ging tot nu toe vanzelf. Wat je tegenkomt, is dat deze kinderen bang zijn om te falen. Ze zijn gewend alles te kunnen. Er komt een moment dat ze twintig Franse woorden moeten leren en het lukt niet."

Deze kinderen werken veel zelfstandig. Van de Westerlo: ,,Het is belangrijk dat het kind zelf aan het stuur zit." Pepping: ,,We stellen natuurlijk wel eisen. Ze moeten naar het examen toe." Er is nog een valkuil: ,,Deze kinderen hebben iets schattigs, daar accepteer je er eerder iets van. Dat moet je dus niet doen."

De zelfstandigheid blijkt in de les Nederlands. Docent Paul van Lieshout komt binnen en heeft aan één zin genoeg om de klas aan het werk te zetten. De jongen van negen gaat lezen: 'De Aanslag' van Harry Mulisch.