Deborah zit in de schulden en durft niet meer te dromen

Deborah Uitterlinden heeft haar droom om kapster te worden allang opgegeven. ,,Ik durf niet meer te dromen'', zegt ze. De Helmondse zit in de bijstand sinds haar 27ste, en woont sinds vorig jaar met haar 15-jarige dochter bij haar moeder in Helmond. Ze kwam gewoonweg niet meer uit de schulden. Nu ze onder de zogeheten kostendelersnorm valt, houdt ze na aftrek van vaste kosten en afbetaling van haar schulden 60 euro over. Per maand. Ze voelt zich een buitenstaander in de maatschappij.

,,Ik ben de schaamte inmiddels voorbij. Ik heb alle trajecten wel doorlopen. Ik leef van donaties.'' Ze is geen stilzitter maar een doener. Organiseert activiteiten in de buurt en wil vooruit, en uit de schulden. Maar alles wat ze begon, of waar ze van droomde, is mislukt. Ze is vastgelopen en voelt zich buitenspel gezet door slechte communicatie en onwil ('pesterij', zegt ze zelf) van de instanties. Haar bewindvoerder liet steken vallen en het lukte Deborah niet om met hulp van werkbedrijf Senzer uit de schulden te komen. En daarnaast was er ook gewoonweg een flinke dosis pech.