Kinderen protesteren op het gemeentehuis: de Helmondse wethouder luistert

Wie herkent zichzelf of een ander op deze foto.  Waar was die gevaarlijke verkeerssituatie? Hoe is het afgelopen? Deel uw herinneringen met ons.

Een kleine miljoen negatieven uit het oeuvre van fotograaf Jozef van den Broek liggen in het Regionaal Historisch Centrum. Samen met lezers gaat het ED op zoek naar de verhalen achter de beelden. Weet u meer over deze foto? Meld het via helmond@ed.nl. Vermeld bij onderwerp: Foto Jozef van den Broek.

Lees onder de foto over bezoek van Toni Willé

Het was de eerste Nederlandse groep die op nummer één kwam op de Engelse hitlijst. Niet Golden Earring, Focus of Shocking Blue, maar Pussycat. De formatie rond de Limburgse zusjes Veldpaus had in 1975 een wereldwijde hit met Mississippi. Meer successen volgden

Het viel dan ook te verwachten dat er heel wat mensen op 20 april 1976 naar de Muziekhal in Helmond kwamen waar boegbeeld Toni Willé te gast was. Samen met haar toenmalige echtgenoot, gitarist en ook bandlid Lou Willé. 

Ton Bouw uit Deurne weet het nog. Hij nam destijds zelf een kijkje. ,,Toni Willé heeft heel wat handtekeningen gezet. Het ging om de opening van deze winkel aan de Veestraat. Mijn zus Jo Bouw uit Gemert was de eigenaar. Zij is inmiddels overleden. De vestiging bevond zich ongeveer ter hoogte van waar nu Volksbelang is. Het kan ook nog net iets dichter bij het kanaal zijn. Het was een smalle winkel, je moest met een trap naar boven.”

Lees verder onder de foto hoe het leven van Jo Bouw in het teken stond van muziek. 

Mensen kochten destijds nog massaal lp’s en singletje’s. Helmond telde heel wat platenzaken. Vissers in de Passage, Arie Willems en disco Joton in de Heistraat, Gelcom in de Ameidestraat en later Veestraat. Daarnaast had V&D een grote vinyl-afdeling.

Jo Bouw opende in 1971 haar eerste winkel, aan de Kapelaanstraat in Gemert. Daar verkocht ze instrumenten en ook platen. ,,Veel orgels en zo. Later kwamen er zaken bij in onder andere Venray, Hoogeveen en Weert.” Ze had er op een gegeven moment zeven.

Het leven van Jo Bouw stond bijna volledig in het teken van de muziek. Zowel beroepsmatig als in haar vrije tijd. Ze begon al op haar achttiende met les geven op de muziekschool: accordeon, piano en gitaar. Bouw richtte een tienerkoor op voor de Gemertse Sint-Jozefkerk. Verder dirigeerde ze Koor De Vrije Heerlijckheid, het Seniorenorkest, het ZLTO-koor en het huiskoor van Huize Padua.  

Daarnaast was ze dertig jaar lang de dirigent van het gelegenheidskoor tijdens de openluchtmis bij het Esdonks Kapelleke. Ook speelde ze in harmonie Excelsior. Vanwege al deze en nog andere aciviteiten werd ze in 2013 benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. 

De zaak in Helmond zou later overgenomen zijn door Van Leest, maar dat is niet helemaal duidelijk. Jo Bouw overleed in 2019.