Van Steen was verweven met de Heusdense gemeenschap. "Hij hoorde en was hier thuis", memoreerden meerdere sprekers op de plechtige afscheidsdienst. Dat blijkt ook wel uit de vele foto's die geprojecteerd worden tijdens de dienst. Op alle foto's staat Van Steen met een stralende lach te midden van 'zijn' Heusdenaren die hij tot zijn grote spijt in 2016 moest verlaten.

Lees verder onder de foto.

"Ik was die pastoor uit Teteringen die voor de deur stond en tegen hem zei 'het is tijd om je naar Teteringen te halen'. Daar is in die tijd best wat commentaar op gekomen, maar als je alles wist zou je zeggen 'het is goed zo'", memoreert Kees Maas, rector van de Congregatie van het Goddelijk Woord (SVD) waartoe Van Steen behoorde. "Tonnie heeft alles gegeven wat hij had en was. Nu is het moment gekomen om zelf verder te gaan. Terima Kasih! (Indonesisch voor dankjewel, red.)"

Na zijn dood keerde Van Steen terug naar zijn geliefde Heusden waar hij zaterdagochtend onder begeleiding van vertegenwoordigers van de Heusdense verenigingen en muziek van Harmonie St. Antonius naar het kerkhof werd begeleid. "Wat is het fijn dat je bij ons blijft", vindt Martien Waals van de locatieraad Heusden. In zijn dertig jaar als pastoor in Heusden was Van Steen een drijvende kracht en inspirator, memoreert Waals. "Hij heeft de gemeenschap actief betrokken bij de parochie, omdat hij wist dat hij het als pastoor niet alleen kon. Hij heeft ons zelfredzaam gemaakt en deed dingen op zijn eigen manier. Zo zei hij: 'Den Bosch is ver weg, we doen het zo'."

Hoewel sommige sprekers en ook enkele kerkgangers het soms even te kwaad kregen, was de dienst vooral een dankzegging en eerbetoon vol anekdotes die iedereen een glimlach op het gezicht brachten. "Toen hij een nieuwe bril nodig had ging hij bij Een Aarde (kringloopwinkel, red.) een montuur uitzoeken", verhaalt Martien Waals. "Pastoor Van Steen leefde in eenvoud. Hij ontdeed zich zoveel mogelijk van materiële dingen. Hij had niet veel nodig om gelukkig te zijn", vertelt Nellie Ceelen.