Besluitvorming over het nieuwbouwplan voor sportpark De Braak is aanstaande. Het complex moet helemaal op de schop: een nieuw stadion voor Helmond Sport met daarin ruimte voor het amateurvoetbal, een fysiotherapiepraktijk, de Praktijkschool en wijkverenigingen. En pal ernaast een nieuw schoolgebouw voor ‘de Knip’. Tijd om zaken eens in perspectief te plaatsen, vindt Vos.

Hij is 53 jaar oud, 45 jaar lid van MULO, 25 jaar bestuurslid en 15 jaar voorzitter van de club. Die kende moeilijke tijden, knokte zich terug en telt nu weer zo’n 800 leden. MULO behoort daarmee in Helmond tot de sterkere verenigingen. „Maar wat is vitaal? Als je onze accommodatie ziet..., die is aan vervanging toe. En wij zijn niet bij machte om zelf een nieuw complex neer te zetten.”

Dat laatste is niet alleen een financieel verhaal. Het gaat ook om een gebrek aan vrijwilligers die de handen uit de mouwen steken. „Leden zijn meer en meer consumenten geworden. Daar heb je als club gewoon mee te maken”, zegt Vos. „Wij hebben nog altijd een aantal geweldige mensen, maar over de hele linie wordt het steeds lastiger.”

Vos kijkt breder. Hij wijst op de bezuinigingen op de wijkhuizen. In Helmond-Noord is De Terp al gesloten. De Kamenij volgt komend voorjaar. Verenigingen zoeken een nieuw thuishonk. En dan is er het gegeven dat op De Braak doordeweeks overdag nauwelijks activiteit is. „Als dan zo’n kans zich aandient, moet je die aangrijpen. Deze combinatie van functies is uniek in Nederland.”

MULO is sinds enige tijd voorstander van de vorming van één amateurvoetbalclub op De Braak. Fuseren dus. „Je kunt zoiets beter zelf regelen, vanuit eigen kracht”, stelt Vos. „Wij hebben als vereniging op dit moment de wind redelijk in de zeilen, maar dat kan zomaar weer veranderen. Je moet het Helmondse amateurvoetbal sterker proberen te maken. Dat kan met dit plan.”

Het besef kwam er bij zijn eigen club heus niet zonder slag of stoot. Samenwerken met stichting JIBB, kinderopvangorganisaties en het Dr. Knippenbergcollege, prima. Maar een fusie met Helmondia en eventueel Oranje Zwart? Lastig. De maatschappelijke ontwikkelingen vielen echter niet te ontkennen. Het werd 2015, MULO vierde zijn honderdjarig bestaan. Vos: „Toen hebben we gezegd: we hebben een mooie geschiedenis, maar nu gaan we naar de toekomst kijken.”

Ongeveer gelijktijdig leek ook Helmondia rijp voor een samengaan. Er werd zelfs een convenant ondertekend. Maar de toenmalig voorzitter had zijn club onvoldoende meegenomen, zo bleek. Gevolg: weerstand; streep erdoor. Jammer, vindt Vos. „In de jeugd is er vrij veel uitruil van spelers. Er zijn zaalvoetbalteams met jongens van Helmondia en van ons...”

Oftewel: zet de sentimenten een keer opzij. „We zouden een fantastische club kunnen maken, met capabele mensen van daar en van hier. Als je het er over hebt, beginnen sommigen meteen over de kleuren van de tenues. Daar ben ik helemaal niet mee bezig. Je moet bezig zijn met je maatschappelijke rol. Wij denken dat het goed is om meteen te ‘trouwen’ in plaats van eerst te gaan ‘samenwonen’.”

Eén grote amateurvoetbalclub op De Braak. Dé club voor Helmond-Noord, Helmond-Oost en de binnenstad. Met voldoende jeugd en voldoende kader. Met andere partijen als directe buur. Met allerlei mogelijkheden dus, voor stages bijvoorbeeld. Wat Vos betreft sluit ook Oranje Zwart nog aan. „Ze zitten op dit moment niet aan tafel over De Braak, maar zijn nog steeds van harte welkom.” Eén voorbehoud: niet als een club binnen een club. Vos: „Dat werkt niet.”

Vos kijkt rond over De Braak. „Moet je kijken hoeveel gebouwtjes hier eigenlijk staan. En hoeveel ervan op dit moment níet gebruikt worden.”