Diamanten paar Toon en Mien Adams-Van Doren uit Eersel; ‘Een huwelijk is net een toneelspel’

Na een paar jaar ‘vrijen’, (de voorwaarde van Miens vader was dat alle vrijers ook mee gingen voetballen), trouwden ze. Het feest was in de oude jongensschool in Oerle. Ze huurden een kok die voor de hele familie een eenvoudig middagmaal kookte, met bavarois na.

Het ondernemen zat Toon in het bloed. ,,Jarenlang runde ik met Mien de friettent op het pleintje in Eersel, daarna bij Ter Spegelt, in de Hoolstraat en ’t Menneke, en maakten we met onze portioneermachine meer dan duizend hamburgers en nasi- en bamischijven per week voor de groothandel en andere frituren.”

Eenmaal met pensioen hield Toon zich bezig met af en toe een klus voor bewonersverenigingen, zat in de politiek, de carnavalsvereniging, en begon hij met meneer Wintermans de wielerploeg. Mien ging altijd mee als supporter om het prijzengeld in ontvangst te nemen. Mien: ,,Dat waren dan vaak twee fietsbanden, een nieuw zadel, of een taart”. Ook speelde Toon jarenlang toneel.

Het huwelijk is wat hem betreft net een toneelspel: ,,Je begint, en hoopt dat het een goede uitvoering wordt”. Dat is dus gelukt. Volgens Mien heeft het ook te maken met de lol die ze samen hebben: ,,Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd. We hebben hier een goede aard. Bij mooi weer drinken we vaak met alle bewoners koffie op het terras van het appartementencomplex.”

Een uitbundig feest voor hun zestigjarig huwelijk zit er nu niet in. De kleinkinderen maakten in december, toen ze het kerkelijk huwelijk al een beetje vierden, een mooi filmpje. Vandaag is er koffie met gebak. ,,We wilden graag met de hele familie een dag of twee weggaan. Hopelijk kan dat alsnog komende zomer.”