De Oirschotse Femke Hehemann is de moeder van Morris en heeft samen met de vader van Morris de stichting opgericht. Hehemann: “Na de geboorte van Morris bleek dat hij achter bleef in zijn ontwikkeling. Daarbij kreeg hij ook nog ernstige aanvallen van epilepsie. Dan ga je een onderzoekstraject in.” Morris blijkt een afwijking van chromosomen te hebben. Hij ontwikkelt daardoor heel langzaam, wankelt veel en heeft een lage spierspanning. Dagelijkse therapie op het dagcentrum helpt, maar gaat mondjesmaat vooruit. Hehemann: “Kinderartsen en andere experts raadden dolfijntherapie met het hele gezin aan. De daar aangereikte technieken zouden Morris gaan ondersteunen, thuis zou ieder van ons dan kunnen doorpakken.”

Dus werd er een plan bedacht om geld in te zamelen. Want intussen was het gezin waar Morris in leeft heel groot en bijzonder geworden. De relatie tussen Femke en de vader van Morris is gestrand en Morris woont nu bij zijn moeder en gaat om het weekend naar zijn vader. Beiden hebben een nieuwe relatie gekregen, met bonuskinderen. “Ja, we zijn intussen met veel mensen bij elkaar. Met tien mensen op reis naar Curaçao is een dure aangelegenheid. Vandaar de oprichting van de stichting.”

Inwoners van Oirschot troffen afgelopen anderhalf jaar regelmatig geldinzamelacties. Spaarpotjes in winkels, een pepernotenactie en een benefietdiner met veiling. “Wij zijn Oirschot ontzettend dankbaar voor alle donaties aan onze stichting.”

Het was voor de twee gezinnen een fantastische tijd in Curaçao. Doel was om Morris rustiger in zijn lijf te laten zijn, verbetering in communicatie en het trainen op zindelijkheid. “Die rust in zijn lijf heeft hij gekregen. Daarbovenop focus. Hij kan zichzelf wat beter vermaken.” Dolfijn Chabelita hielp hem in zijn zelfvertrouwen. “We maakten mee dat Morris ja-knikte, als antwoord op een vraag. Voor ons een prachtig en ontroerend moment.”

Door het coronavirus is de dagopvang van Morris nu gesloten. De aangereikte technieken probeert de familie thuis door te zetten. Femke Hehemann gunt iedereen met een kindje met een beperking de dolfijntherapie. “Je ziet je kind genieten en je hebt zelf je handen even vrij. Maar het belangrijkste is dat je hem ziet groeien.”