Iedereen wordt blij van de Tinteltuin in Eersel, en met dank aan Annelies, Herman en andere vrijwilligers is die weer open

Annelies van den Heuvel (74) uit Bergeijk is kaneelbasilicum aan het uitplanten. Van den Heuvel is één van de acht vrijwilligers die regelmatig een dagje in de tuin komt werken. Ze houdt de eetbare bloemen en kruiden bij. En soms zit ze er op zondag op het terras. ,,Als je het graag doet dan is het heel leuk om hier te werken.’’

Haar fysiotherapeut heeft verteld met welke houding ze haar lichaam het minst belast. ,,Verder doe ik net of ik gek ben’’, vertelt ze. ,, Het is mijn hobby. Als ik maar buiten mag zijn, weer of geen weer. Ik zie dat wat ik doe mooi wordt, en dat mensen ervan genieten.’’

De jongste vrijwilliger in de Tinteltuin is 65, de oudste 82. In het drukke voorjaar, als alles op tijd de grond in moet, helpen ook scholieren mee voor een zakcentje. Herman Rijnvis uit Veldhoven dronk hier acht jaar geleden een kopje koffie en zag een briefje: Tuinlieden gevraagd, ervaring niet nodig. ,,Nu heb ik thuis nog wat te vertellen na zo’n dag, en heeft mijn vrouw ook een vrije dag.’’

Lees onder de foto dat Herman eigenlijk helemaal niet zo veel verstand heeft van bloemennamen

,,Al die bloemennamen onthoud ik niet. Het enige wat ik herken is onkruid’’, lacht Rijnvis. ,,Iedereen wordt hier blij van de tuin. Je kunt gewoon gratis binnenlopen, maar het is fijn als mensen een consumptie nemen.’’

Af en toe een praatje maken en geen verplichtingen noemt hij vrijheid. ,,Is er werk, dan is er werk, als je op vakantie wil, ga je.’’ Ze lunchen vaak samen, en aan het eind van het seizoen organiseert Jeanne Versmissen, de eigenaar van de Tinteltuin, een barbecue.

Er is ook een bessentuin, een pluktuin die open is vanaf half juni, en lange borders op kleur. Drankjes en gebak zijn dit seizoen zelfbediening. Versmissen zorgt dat de vitrinekasten zijn bijgevuld, maar mensen moeten zelf op het knopje van het koffieapparaat drukken. 

Over veel details is nagedacht: vaasjes met plukbloemen, recepten van bloemen, kunst, rustgevende muziek op de achtergrond met de toepasselijke naam My imaginary garden, oplaadpunten voor de fiets. Ze is blij met de trouwe vrijwilligers. ,,Zonder hen zou het echt niet gaan. Navenant de verdienste kan het niet uit, het is een bewerkelijke tuin, maar het concept verander ik niet.’’

Meneer Wetsels en zijn schoonzus zitten op het terras aan een cappuccino. Ze fietsen hier vaak langs vanuit Eindhoven. Nadat haar dochter als verjaardagscadeau haar hier een high tea had aangeboden, vertelt ze het aan iedereen. ,,Het is bijzonder, je verwacht het niet. Op de markt vind ik het veel te druk.’’

De tuin is open op dinsdagen, zaterdagen en zondagen.