Met de narcis en de tulp de grauwheid in het dorp te lijf

Gele narcissen en kleurrijke tulpen die wuiven op het ritme van de wind. Het is nu nauwelijks voor te stellen, maar als Jack Van Gestel over enkele maanden door zijn kamerraam de Kuilenrode in Hooge Mierde in kijkt, kan het zomaar werkelijkheid zijn. Zaterdag was hij een van de vrijwilligers die 25000 bloembollen in de grond pootte om de inkom van Hooge Mierde, Lage Mierde en Reusel te verfraaien.

Stapels blauwe bakken staan vroeg in de ochtend klaar als de vrijwilligers zich verzamelen. Na een korte uitleg worden de bakken met bloembollen verdeeld en gaan de vrijwilligers, gewapend met schep en schop, op stap. 

,,We willen gewoon iets doen om ons dorp te verfraaien en om de mensen daarmee een beter gevoel te geven,” legt Gijs Bartels uit. Hij woont zelf in het buurtschap Keldersooi in Hooge Mierde en ergert zich al een tijdje aan de grauwheid en daardoor het gebrek aan uitstraling van zijn dorp. ,,We zijn gaan kijken op welke plekken in de gemeente we dat met kleurrijke bloemen kunnen verbeteren. We kwamen uit bij de Seradellenhof in Lage Mierde, waar de bloemen straks vanaf de N269 te zien zijn en bij de Zeegstraat in Reusel, net na de hazenrotonde. Daarnaast in ons eigen Keldersooi in Hooge Mierde, bij Jack en Annie van Gestel voor de deur. We hebben de buurtverenigingen van die plekken benaderd en overal wilde men graag meewerken.”

Jack van Gestel (69) kijkt het werk van een tiental vrijwilligers even aan en het is meteen duidelijk: zijn handen jeuken. Zodra hij ziet dat de vrijwilligers moeite hebben om met hun scheppen tussen de boomwortels de gleuven te maken, pakt hij een schop in zijn eeltige knuisten. ,,We hebben altijd een boerderij gerund, de laatste stallen zijn net gesloopt, ”, wijst hij. ,,Als we hier het juiste materiaal gebruiken moet het wel lukken.” Maar door de boomwortels wordt het toch nog een pittige klus om de 9000 bollen in Hooge Mierde in de grond te krijgen.

Even verderop in Lage Mierde vlot het beter. Rene Bartels ontdekte in een vergeten hoekje van zijn schuurtje nog een kantensnijder met een motor, waarmee hij de graszoden in een wip open kan leggen. Harrie Roest werkt er schouder aan schouder met wethouder Frank Rombouts en ook Jan Pheninckx ziet dat het goed komt. ,,We wisselen de blauwe druifjes en de narcissen af met meerdere kleuren tulpen,” zegt hij. ,,Er is een ritme van groot-klein-groot-klein-klein, dan moet het precies uitkomen met de aantallen. De rijen worden op een afstand van 16 centimeter geplant en de bollen gaan met het topje 6 centimeter onder de grond.”

Onder de vrijwilligers waren ook een tiental leden van de lokale partij Samenwerking. ,,Wij hebben als partij de laatste maanden diverse voorstellen gedaan om het groenonderhoud en daarmee de uitstraling van de dorpen te verbeteren,” legt Heidy de Kort uit. ,,Als we dan zelf de handen uit de mouwen kunnen steken, moeten we dat niet nalaten.”