‘Ik had mijn tijd nog zeven jaar kunnen uitzitten, maar zo zit ik niet in elkaar. Ik zoek uitdaging en die is, doordat er steeds meer centraal geregeld wordt en Rabobank De Kempen zijn bankvergunning in 2016 verloor, een beetje weg.”

Riethovenaar en boerenzoon Coppens startte in 1981 als jongeling bij de Centrale Rabobankorganisatie in Eindhoven. In 1986 stapte hij over naar Hilvarenbeek om daar in 1991 adjunct-directeur te worden en in 1997 algemeen directeur. In de periode 2003-2010 was hij actief in Deurne en leidde daar de fusie tussen de banken van Deurne, Asten-Someren en Mierlo tot de Rabobank Peelland Zuid. In 2010 stapte hij over naar de Rabobank in de Kempen die in 2014 ontstond na een fusie van de lokale banken van Valkenswaard-Waalre, Bergeijk en Kempen West. „Ik heb vier fusies geleid, maar door de vele centraliseringen is het bestuurlijk minder geworden.” In zijn eigen organisatie met een balanstotaal van ruim 3 miljard euro is het aantal fte’s door de automatisering teruggegaan van 430 naar 75. „We hebben maatscháppelijk nog wél invloed. Via de clubkascampagne, waartoe ik zelf het initiatief nam en dat nu door 60 Rabobanken is overgenomen, ploegen we weer geld terug in de lokale gemeenschap.” Ook geeft de Rabobank de Kempen geld uit aan allerlei lokale organisaties. 

 Als directievoorzitter stopt Coppens 1 januari, maar hij blijft twee dagen namens de Rabobank als programmadirecteur Vitale Varkenshouderij deelnemen aan de Coalitie Vitale Varkenshouderij. Daardoor schuift hij vaak aan tafel bij minister Schouten van Landbouw. Op 1 juli 2020 stopt ook dat onderdeel. Wat hij dan gaat doen weet hij nog niet. „Ik zoek een functie die beter aansluit bij mijn kwaliteiten.”

Met het begeleiden van de vele fusies was hij een soort crisismanager; een functie die hem duidelijk lag. „De meeste mensen zouden zeggen; blijf zitten en houd je hand op. Ook de Rabobank wilde dat ik bleef. Het waren 39 prachtige jaren. Ik heb genoten en doe dat nog steeds.” Wie hem opvolgt is nog niet bekend.