‘We komen mekaar weer tegen, zo fijn’, tijdens de Winterbierwandeling in Oirschot

Conny van Dommelen, eigenaresse, had nog geen tijd gehad om de rokken aan de statafels buiten vast te maken. ,,Rond 13.00 uur stonden de eerste bezoekers van de wandeling al aan de deur. Terwijl we pas om 14.00 uur open zouden gaan.” Ze moest vol aan de bak met QR-codes scannen en uitdelen van polsbandjes.

Veel mensen kozen ervoor om hier te starten, om vanaf daar richting de Markt te wandelen. Onderweg zouden ze nog café ’t Vrijthof, de Woudgalm, Oud-Brabant, De Lach en brouwerij Vandeoirsprong kunnen aandoen.

,,Ieder jaar in december organiseren wij het Winterbierfestival bij ons op de brouwerij”, vertelt Maarten Jongbloets van Vandeoirsprong. ,,Dat kon afgelopen jaar niet, maar we dachten wel na over een alternatief. Het leek ons leuk om iets met alle cafés iets te organiseren, iets wat binnen de maatregelen kon. Al heel gauw bleken café-eigenaren enthousiast om een winterbierwandeling mee op te zetten. Binnen no time hadden we een datum geprikt en waren de 350 kaarten à 30 euro zo verkocht. En toen kwam de lockdown.”

Op zaterdag 18 december was de persconferentie, de volgende dag zou de Winterbierwandeling zijn. Jongbloets: ,,We moesten per direct dicht. Dat was heel zuur. Een pluim voor alle mensen die kaarten hadden gekocht en ons een hart onder de riem staken. Ik denk dat er nog geen vijf kaarten zijn teruggebracht. We hebben een tweede datum geprikt, vandaag. Perfect nu, met dit weer.”

Blauwe lucht, zonnestralen, witte vliegtuigstrepen kriskras door de lucht. Kriskras liepen ook de bezoekers door in het centrum. Van de ene kant van de Markt naar de andere. Uit Best, Vught, Den Bosch, maar de meesten uit Oirschot. Zwaaiend naar een bekende. Roepend naar elkaar. En lachen, vooral lachen, deelnemers én kasteleins.

Er werd ook geproost, met zware winterbiertjes. Rond 15.30 uur waren sommige oogleden al geloken, want de speciaalbieren bevatten zo’n 10 procent alcohol. ,,En dat zijn tikkers, pas op’, zegt deelnemer Trees Knol uit Oirschot.

Bij sommige cafés staan buitenbarren en vuurkorven. Er klinkt muziek. Binnen kan men zitten of staan. Champagnebier bij de brouwerij, met een stoofpotje met brood. Een Schele Os op Stal bij de Lach, met een soepje. ’t Ijndejaarsbiertje bij de Woudgalm met een grote prikker kaas en worst.

Henny van Straten uit Spoordonk vindt het heerlijk om iedereen weer te zien en bij te buurten. ,,We hebben nog tijd tekort, want we moeten zo door naar de volgende kroeg.”

Mirese Donkers uit Oirschot loopt met haar man en een bevriend stel de route. “We komen net uit ’t Vrijthof en  de Woudgalm. Daar komen wij eigenlijk nooit, wat verrassend dit. Je leert daardoor ook allerlei nieuwe mensen kennen. Dit zouden ze gewoon iedere twee maanden moeten doen.”

Alle kasteleins merkten het enthousiasme bij hun gasten. De bierkraan stond open. Het feestelijke goudgele champagnebier, dat brouwer Frans Schamp van Vandenoirsprong in de Koestraat brouwde, paste precies bij dit o zo gewenste evenement.