Geen hond op het bord? Ook wij eten miljoenen huisdieren

Het broodje hond kwam regelmatig voorbij als het over de Spelen in Zuid-Korea ging. Boos waren we, verdrietig ook. Onze grootste huisvriend in de pan, dat doe je toch niet?

Wij niet, nee. Maar in andere delen van de wereld is de hond niet het extra gezinslid. ,,In China is het varken zozeer een huisdier dat het teken voor huis een varkentje onder een dak is", zegt voormalig Volkskrant-correspondent en China-expert Jan van der Putten. ,,Maar ook varkens hebben in China vooral een economische waarde. Het woord voor dier betekent er letterlijk 'ding dat beweegt'. Daarom kijken ze er ook anders tegen bijvoorbeeld dierenmishandeling aan."

Toch is ook in China de westerse invloed zichtbaar. ,,Het westen heeft lang geleden het schoothondje geïntroduceerd", zegt Van der Putten. ,,Die zie je nu terug bij de Chinese middenklasse. Tegelijkertijd eten veel Chinezen nog hondenvlees. Dat kun je constateren, maar je kunt er beter geen waardeoordeel over hebben. Mijn Braziliaanse vrouw vindt het verschrikkelijk dat wij rauwe haring eten. Hoe meer je gereisd hebt, hoe meer je beseft dat je dingen op verschillende manieren kunt doen."

Documentairemaker Hans Dortmans groeit op met varkens. ,,Mijn vader hielp vanuit de overheid de Brabantse varkenssector groot te maken. Uit rebellie werd ik vegetariër. Maar dat hield ik niet vol. Ik vond ham en worst te lekker. Nu ben ik 56 en is het voor mij nog steeds een dilemma. Ik ben heel bewust met vlees, maar eet het nog wel. Ook varken, soms met 1 ster. Dat is niet goed. Maar onderdeel van mens-zijn is dat je niet te streng bent naar jezelf."

In 2010 had Dortmans internationaal succes met de documentaire Goddelijk Varken. Daarin volgde hij scharrelslager Gerard Zwetsloot, die regelmatig met varken Dorus een wandelingetje door het dorp maakte . Na twee jaar moest hij besluiten of Dorus bleef leven of naar de slacht ging. Het bloederige einde van de film, onder andere gezien door 1 miljoen Chinezen, maakte veel los.

,,Dat vind ik pas echt hypocriet", zegt Dortmans. ,,Wij willen niet weten waar ons vlees vandaan komt. De Amerikaanse publieke omroep wilde de film misschien aankopen, maar door de slachtscène is dat niet gebeurd. Een Amerikaanse recensent had me al afgeraden die scène erin te houden. De slager zelf vond het ook niet fijn. Ik heb hard voor de scène moeten knokken. Ik vind dat zo'n dubbele houding."

Met de kritiek op het eten van hond heeft Dortmans minder moeite. ,,Die ging volgens mij vooral over de slechte omstandigheden waarin die honden leven. Tuurlijk is het dubbel als je ziet hoe wij met sommige dieren omgaan. Maar het is makkelijker om kritisch te zijn op iets wat van ver komt. Cultuur is geen rechtvaardiging voor dierenmishandeling. Maar als een varken een goed leven heeft gehad, vind ik dat wel een rechtvaardiging om het te eten."

Klik hier voor video’s met handige keukentips, snelle trucs en makkelijke recepten.