Hipsterzaakje van Estée in Arnhem is duurzaam maar ook slordig

Het is maandag, misschien dat het daaraan ligt. Ik zit aan een wiebelige tafel, met vettige waxinelichtglaasjes met nog enkel een stompje kaars erin en her en der koffiekopjes van gasten die hier voor mij waren. 

Het is koud en ik heb nog niemand van de bediening gezien, terwijl ik aan gerommel in de keuken wel hoor dat er iemand is. Kortom, als ik deze eerste vijf minuten een cijfer zou moeten geven voor gastvrijheid, was het niet bijster hoog.

Als ik om een koelkastenwand heen loop, ontdek ik het bord waarop staat dat ik aan de bar moet bestellen. Prima, maar maak dat dan ook goed duidelijk aan de andere kant van de zaak. Of besluit, als je merkt dat iemand het bord niet gezien heeft, toch even naar een tafel te lopen.