Pubs in Engeland mogen eindelijk weer open: ‘We hebben 300 ton aan biervaten klaarstaan’

Met een blikje speciaalbier in de hand blaast Brad Levy onder één van de twee tenten voor de ingang van The Bay Horse Tavern aan Thomas Street uit in de zon. Sinds vrijdag werkt de 27-jarige barman aan één stuk door om de Victoriaanse kroeg in het hart van het Northern Quarter in Manchester op tijd gereed te maken. Maandag om klokslag 12.00 uur ‘s middags gaan de deuren open.

PREMIUM

Bijna 90.000 mensen verlieten in coronatijd de horeca: wie bakt straks je varkenshaasje?

Uitbater James Cooper ziet er na drie tropendagen tot hilariteit van zijn staf zo verlopen uit, dat hij niet op de foto wil. Hun humeur leidt er niet onder. Na een jaar thuiszitten kunnen ze eindelijk weer aan de slag. ,,Vrijdag kwam een levering van 300 ton binnen”, vertelt Cooper van wiens T-shirt je soep kan koken. In zijn baard zitten splinters en stof. ,,Alleen maar bier. We gaan ervan uit, dat het meteen heel druk wordt.”

Uit hun schulp

Brad Levy (27) voor The Bay Horse Tavern aan Thomas Street. Sinds vrijdag werkt de 27-jarige barman aan één stuk door om de Victoriaanse kroeg in het hart van het Northern Quarter in Manchester op tijd gereed te maken. Maandag om klokslag 12.00 uur ‘s middags gaan de deuren open. © Geert Langendorff

The Bay Horse Tavern, al jaren in de top-50 van beste pubs in Engeland, trekt klanten vanuit de hele regio. ,,Op een enkel bericht op Instagram na, heb ik de laatste twaalf maanden van niemand iets gehoord”, zegt Cooper. ,,Vreemd? Ik maak me geen zorgen. Zodra we opengaan, zullen ze vanzelf wel komen.” Levy beaamt dit. ,,De lockdown heeft iedereen afgestompt. De kroeg trekt de mensen vanzelf uit hun schulp.”

Op straat deelt Adam Webster (33) deze observatie, terwijl hij zijn dreinende dochtertje een stuk pizza probeert te voeren. Zichtbaar opgetogen maakt hij met zijn vrouw een tocht langs de kroegen waar de werknemer van een liefdadigheidswinkel voor de pandemie neerstreek. ,,Het mag als een cliché klinken, maar pubs zijn de huiskamers van de Engelse samenleving. Aan de toog onderhoud je je sociale contacten.”

Webster wijst verlekkerd in de richting van The Bay Horse Tavern. ,,Donderdag lunchen met collega’s. Vrijdagmiddag borrelen.” Als zijn vrouw hem argwanend aankijkt, lacht hij. ,,Oké, misschien begin ik rustig.” Bij Flok aan Stevenson Square kunnen dorstige stamgasten alvast voorproeven. Landlord Martin Henning serveert koffie en verkoopt blikken bier die buiten opgedronken moeten worden.

,,Heb je het druk?” vraagt een klant die een beleefd praatje probeert aan te knopen. ,,Wel, voor jij binnenkwam, was het heerlijk rustig”, antwoordt Hennin sarcastisch. ,,Bedankt, hè.” Een chique geklede Italiaan krijgt bij binnenkomst te horen: ,,Ben je daar nu alweer? Word je niet doodmoe van al die espresso?” Een lachsalvo maakt duidelijk dat het tweetal elkaar goed kent.

Rumoer

Hennin, een verdienstelijk muzikant, ontsnapte tijdens de eerste lockdown aan de strikte regels door cocktails en bier in kartonnen bekers te verkopen. ,,Mijn twaalf personeelsleden zaten thuis, maar zo kon ik de boel draaiende houden. Ik was de enige in de stad. Tot er een verbod op kwam.” Zijn dochter, die ecologie studeert aan de Universiteit van Lancaster, heeft hem aangespoord om bij de heropening het milieu te sparen.

,,Geen flessen wijn meer, maar hervulbare vaten”, geeft Hennin aan. Als hij doorkrijgt, dat klanten aandachtig meeluisteren, zegt hij: ,,Op een gegeven moment besef je dat je kinderen veel slimmer zijn dan jij. Ik ben maar een domme sukkel.” Zijn gehoor barst in schaterlachen uit. Het rumoer trekt nieuwe klandizie aan, onder wie Tom en Jenny Wood. Het jonge stel begroet Hennin hartelijk.

Ouwehoeren

Tom, een wiskundeleraar, heeft zijn agenda al vrijgemaakt. ,,Dinsdag en woensdag kom ik zeker langs”, belooft hij. ,,Misschien maandag al.” Zijn vrouw Jenny kan evenmin wachten. ,,Ik heb een jaar lang bijna geen mensen gezien. Heerlijk, om straks hier voor de deur bij te praten met vrienden.” Binnen zitten mag tot minimaal eind juni nog niet. Hennin: ,,Ik kan het halve plein gebruiken om tafels neer te zetten. Verkeer is gestremd.”

Bij The Bay Horse Tavern wrijft Brad Levy zich in de handen. ,,Ik verwacht rijen tot om de hoek. Heerlijk om straks weer pints te schenken en te ouwehoeren met mensen die je al een jaar niet meer hebt gezien. Het wordt een soort reünie.”