Een tijdschrift vroeg me een selfie te maken met ‘het allerlekkerste gerecht aller tijden’. Voor een selfie is mijn selfiehaat te groot en natuurlijk is het idee onzinnig dat één gerecht het allerlekkerst zou zijn, want het ene moment zou ik vol-au-vent noemen, tien minuten later ramen (Japanse noedelsoep) en direct daarna Chinees buikspek of toch echt massaman. Massaman? Aan die laatste schotel ben ik een paar jaar verslaafd geweest en nog steeds eet ik dit Thaise gerecht regelmatig. In

Nederland is de curry niet echt doorgedrongen en dat is onbegrijpelijk.

Mijn hunkering ontstond in de jaren dat ik op tournee was met een bandje, The Hank Five voor wie het per se weten wil. Er is weinig zo lekker als toeren met wat versterkers en gitaren door het land. Of het zou massaman moeten zijn.

De naam ‘massaman’ is van oorsprong niet Thais en waarschijnlijk een afgeleide van ‘muselman’, een oude vorm van moslim (in Frankrijk is de omschrijving nog steeds gangbaar). Voedselhistorici denken dat massaman zo wordt genoemd omdat de curry oorspronkelijk uit Perzië zou komen. Daarom zit er in principe geen varkensvlees in (anderen zeggen overigens juist weer dat de naam van een Maleis woord is afgeleid). Hoe het ook zij: het gerecht komt al heel lang in Thailand voor en er zitten ingrediënten in die je niet meteen met het land zou associëren, zoals aardappelen.

Op tournee door Nederland bezochten The Hank Five, de technicus en ik zoveel mogelijk Thaise restaurants, om maar vooral niet te hoeven schaften bij laffe Italiaanse of Chinese vreetschuren. Altijd koos ik massaman en zodoende leerde ik het gerecht tot in alle uithoeken kennen.