Ajax kent rampzalige avond en verlaat Champions League na nederlaag

Door Freek Jansen

Stampvoetend meldt Andre Onana zich na 24 minuten tussen zijn medespelers. Hij schreeuwt het uit en klapt zijn handen hard tegen elkaar. Vol ongenoegen moest de Kameroener enkele tellen eerder toezien hoe Rodrigo plotseling helemaal vrij voor hem opdook en de bal genadeloos binnen schoot. Sommige Ajacieden denken nog aan buitenspel, maar Joël Veltman staat in niemandsland en heft dat eigenhandig op. Het is een symbolisch slotstuk van een openingsfase als een flipperkast. En het begin van een Amsterdamse avond vol chagrijn en teleurstelling.

Een kolkende Johan Cruijff Arena, met daarnaast een stampvolle Ziggo Dome, waar de wedstrijd op groot scherm werd uitgezonden. Alles was aanwezig voor opnieuw een Champions League-avond, waar een deken van euforie over Amsterdam zou vallen. Maar het liep helemaal anders. Vanaf het eerste fluitsignaal is Ajax aan het jagen. Op de bal, de tegenstander, maar vooral op zichzelf. Onnodig wordt vaak voor de allerhoogste versnelling gekozen, met foute keuzes en onzorgvuldigheid in de passing tot gevolg.

Valencia liet Ajax razen, trok een muur op en beperkte zich tot het hard naar voren schieten van de bal om vanuit daar de snelle aanvallers aan het werk te zetten. Nog voor rust had Valencia de voorsprong kunnen verdubbelen, toen Rodrigo in het strafschopgebied Daley Blind uitkapte. Onana redde ternauwernood.

Na rust ging de zoektocht van Ajax naar die bevrijdende gelijkmaker verder, maar de frustraties namen met de seconde toe. Ergernissen om de lepe en tijdrekkende Spanjaarden, de Franse scheidsrechter Clément Turpin, maar evenzeer om het eigen spel. De Amsterdammers baanden zich met hangen en wurgen een weg richting het vijandelijke doel, maar een mix van kwaliteit, scherpte en fortuin in de afwerking brak de ploeg op.

De Champions League, die Ajax in de afgelopen anderhalf jaar zo veel plezier en euforie had gegeven, zorgde zo voor een Amsterdamse nachtmerrie. De gedachten gingen onherroepelijk terug naar mei, waarin Tottenham Hotspur en Lucas Moura voor een sportieve ramp zorgde. Ook gisteren volstond een gelijkspel, maar dat bleek te veel gevraagd. De twijfel regeerde al enkele dagen in de hoofdstad en bleek, zoals zo vaak, een slechte raadgever. Ten Hag moest vooraf al flink improviseren. Drie vleugelaanvallers (David Neres, Zakaria Labyad en Quincy Promes) zaten in de lappenmand, waardoor de jonge Noa Lang in de basis startte.

Het talent imponeerde onlangs op bezoek bij FC Twente, maar merkte dat de Champions League andere maatstaven hanteert. Hij leek lange tijd bevangen door de spanning en grossierde in balverlies. Keuzes voor een andere flankspeler waren er simpelweg niet, waarmee de zwakte van de brede selectie aan het oppervlak kwam. Aangezien niet alleen Lang, maar vrijwel elke Ajacied niet zijn gewenste niveau haalde, bleef Ajax ondermaats en was het allemaal net niet voor de Amsterdammers.

Na het laatste fluitsignaal was de ontgoocheling dan ook groot. Spelers vielen in het gras, keken in het oneindige. Ze weten dat de schijnwerpers van de Champions League, daar waar ze in 2019 zo vaak schitterden, in 2020 niet meer op hen staan gericht. Tien punten, spectaculaire duels, veel doelpunten. Indrukken voor in de eeuwigheid, maar de derde plek in groep H is het enige dat echt telt. Ajax doet niet langer meer mee in de Champions League.