Door Tim Reedijk

De hoofdrol werd vanavond niet door een veldspeler gegrepen, maar door scheidsrechter Richard Martens. Hij gaf al een waarschuwing nadat er door de Bunnikside plastic bekers met bier op het veld werden gegooid en na zo’n twintig minuten spelen besloot hij het spel stil te leggen, zwaaiend met een aansteker die hij op het veld had aangetroffen. Dat was vlak na de gelijkmaker van Jens Odgaard.

Het leek een wat overtrokken beslissing, zeker omdat het spel daarna liefst 25 minuten stillag. Daarvoor was het smullen geblazen in Stadion Galgenwaard, niet van het veldspel, wel van alles wat er gebeurde. Na drie minuten schoot Simon Gustafson zijn ploeg al op voorsprong. Even later stopte Utrecht-doelman Maarten Paes een strafschop van Odgaard en weer iets later moest Gustafson geblesseerd naar de kant. Daarna volgde de gelijkmaker van Odgaard en het stilleggen van de wedstrijd door Martens. Ook opvallend: dat RKC het spel dicteerde in Galgenwaard.

Onder een stevig fluitconcert floot Martens de wedstrijd weer op gang en was FC Utrecht met een schot van Tasos Douvikas op de lat dichtbij de voorsprong. RKC sloeg nog voor rust wél toe, en dat was niet onverdiend. Alexander Büttner was het eindstation van een perfect uitgevoerde omschakeling van de sterk spelende Waalwijkers.

Dat was reden voor Utrecht-trainer René Hake om stevig in te grijpen in de rust en zijn twee voetballende leiders van het veld te halen. Willem Janssen en Adam Maher moesten eraf en werden vervangen door Mark van der Maarel en Mimoun Mahi. In de tweede helft kwam Utrecht een stuk scherper voor de dag en na een schot van Sander van de Streek op de paal resulteerde dat in de gelijkmaker van uitblinker Douvikas, die na een goede aanval gevloerd werd en de strafschop zelf benutte bij afwezigheid van specialist Gustafson. Maar daarna verviel het spel weer in slordigheden, blessuregevallen en nauwelijks uitgespeelde kansen.

Toch leek de wedstrijd nog zijn ultieme climax te krijgen toen Mike van der Hoorn in de 96ste minuut voor de 3-2 zorgde, maar geheel in de lijn van de absurditeit van het duel werd die na een lang VAR-beraad afgekeurd toen Martens zelf naar het scherm ging en hands constateerde. Zijn laatste fluitsignaal werd, en dat mag geen verrassing heten, met een striemend fluitconcert onthaald.

Bekijk hieronder onze voetbalvideo's.