Sarina Wiegman neemt afscheid van Leeuwinnen en fans: ‘Dromen zijn werkelijkheid geworden’

,,Wat een reis", zo start ze haar brief. ,,Zeven jaar KNVB, waarvan vierenhalf jaar als bondscoach. Ik had nooit durven dromen dat ik ooit coach zou zijn van een van de populairste sportteams van Nederland. Ik had ook nooit durven dromen dat wij als voetbalvrouwen ooit zouden spelen in bomvolle oranjegekleurde stadions en dat tienduizenden fans speciaal voor de Leeuwinnen naar Frankrijk zouden afreizen of naar een huldiging zouden komen. De dromen van onze Leeuwinnen en al die voorgangers die ooit het Oranjeshirt droegen, zijn de afgelopen jaren werkelijkheid geworden. Inclusief mijn eigen dromen.”

,,Voor meiden - en jongens - zijn tegenwoordig 'gewoon’ Nike-shirtjes te koop met daarop namen als Jackie, Stefanie, Sari, Lieke of Vivianne. De kleine Sheridaatjes en Shanicejes die op voetbal gaan, kunnen terecht bij elke voetbalclub in Nederland en hebben topspeelsters als rolmodellen. En een toekomst als prof bij clubs Ajax, PSV, Barcelona, Manchester United en nu ook Feyenoord, is realiteit geworden. Dat is wat mij betreft de allergrootste winst die we met z'n allen de afgelopen jaren hebben geboekt.”

,,We zijn nu enkele weken verder. En al het doet het nog steeds pijn, het lukt steeds beter om het grotere plaatje te zien: Europees kampioen, vicewereldkampioen en voor het eerst in de geschiedenis deelgenomen aan de Olympische Spelen. We hebben de afgelopen jaren samen echt iets neergezet. Wat we hebben losgemaakt bij miljoenen mensen in Nederland, het plezier dat we met jullie hebben gehad en de groei die we, als individuen en als sport als geheel, hebben doorgemaakt. Het was ongekend en geweldig om daar deel van uit te maken. Dat maakt me niet alleen trots, ik heb er bovendien enorm van genoten en het heeft me in alle opzichten verrijkt. Ik zal deze intense en bijzondere periode dan ook de rest van mijn leven blijven koesteren. Ik wil jullie bedanken voorde geweldige steun en het overweldigende enthousiasme. Jullie waren echt onze twaalfde man. Dat blijft bijzonder en zal nooit wennen. BEDANKT LIEVE FANS!”

Tot slot: ,,Het stukje van onze reis dat symbool staat voor de ontwikkeling van het vrouwenvoetbal, zetten we vanaf nu voor een deel apart van elkaar voort. Al hoop ik dat we in bepaalde opzichten samen op weg blijven. Dat iedereen die vrouwenvoetbal, waar ook ter wereld, een warm hart toedraagt, zijn of haar steentje bijdraagt om ervoor te zorgen dat het de pure en toegankelijk sport blijft die het nu is. We’ll meet again!”