Noud Wilders uit Nuenen is geheugen op afstand voor vader

Kleindochter Debbie werd achttien jaar. Maar opa Leo Wilders (nu 91) was dat helemaal vergeten en liet niets van zich horen. Dat raakte de vitale senior, die in Nuenen nog altijd zelfstandig woont,  heel diep. Dus bij de volgende verjaardag van een kleinkind begon hij al dagen van tevoren te bellen, uit vrees voor herhaling. 

,,Ik voel me zo gezond als een vis, maar ik kan niet ontkennen dat ik oude herenkwaaltjes heb", zegt de oud-directeur van Sociale Academie Eindhoven. Een daarvan is een haperend korte termijn-geheugen.

Het incident zette zoon Noud aan het denken. Hij is niet alleen mantelzorger voor zijn vader, maar ook ict-deskundige. Specialisme: narrow casting. Het systeem waarmee grote bedrijven als Philips of ASML wereldwijd via beeldschermen communiceren met werknemers en vestigingen in verre buitenlanden. 

Hij bedacht een simpel, maar doeltreffend systeem. In de woonkamer van zijn vader installeerde hij een beeldscherm waarmee hij vanaf zijn mobiele telefoon berichten kan versturen. De agenda van de dag, een herinnering om medicijnen in te nemen, verjaardagen en het weer. ,,Zo simpel mogelijk", zegt Noud. Vooral geen onverwachte meldingen. ,,Je kan er wel een familiefoto tussen stoppen, maar dat verstoort het ritme. Dan is pa een hele dag van slag."

Elk bericht begint standaard met het zinnetje: 'Dag Pa'. Dat is bewust, zegt Noud: ,Zo heeft hij het gevoel dat ik er altijd voor hem ben." Daarna volgen in korte zinnen de mededelingen van de dag, het programma van de thuiszorg en een weerbericht. Want Leo Wilders gaat nog graag naar buiten. Zijn scootmobiel brengt hem naar een fijn terras of naar Eindhoven, maar in de regen wil hij liever niet rondrijden. 

Elke avond tussen half negen en kwart over negen stuurt  Noud  een herinnering om medicijnen in te nemen. Want dat vergeet pa Wilders snel. ,,Hij heeft wel medicijnen  die voor hem van groot belang zijn." 

Leo: ,,Ik word 's nachts vaak wakker, zo rond een uur of drie. Dan ga ik plassen en kijk daarna even naar het scherm. Dan weet ik weer wat ik de volgende dag moet doen. Dan kijk ik nog even naar teletekst en dan ga ik dapper weer slapen."

Noud heeft aan het samenstellen van de berichten nog geen drie minuten per week werk, maar ziet een groot effect. ,,Vader is rustiger. Hij neemt zijn medicijnen in en hij weet wat de dag brengt. Hij heeft minder medische zorg nodig, dus het is ook goedkoper."

Noud kan ook noodoproepen sturen, bijvoorbeeld als zijn vader de telefoon niet goed heeft opgehangen en dus onbereikbaar is. Hij tikt op zijn mobieltje en twee seconden later staat in knipperende grote letter 'BEL ME' op het scherm. Omdat Leo bijna doof is, verloopt een telefoongesprek tussen vader en zoon ook deels via het scherm. Leo spreekt in de hoorn, Noud tikt het antwoord in. 

Het enige nadeel: om in de kast ruimte te maken voor het scherm moest een flinke stapel boeken plaats maken. Maar vader Leo kan daar wel mee leven, al zijn zijn boeken hem veel waard. Noud: ,,We komen zo wel dichter bij elkaar, hè Pa?" Leo knikt minzaam: ,,We leren met elkaar omgaan."