Onze Metropoolregio Eindhoven (MRE) bepaalt waar wind- en zonneparken mogelijk zijn en het is aan de 21 gemeenten om op basis hiervan lokaal beleid te formuleren. De RES verwacht dat elke gemeente bijdraagt aan deze opgave en dat iedereen voordeel heeft van de energie die we duurzaam opwekken. Zodat er met betrokkenheid van inwoners een model komt voor lokaal eigendom van zonne- en windparken.

We hebben recent gezien hoe groot betrokkenheid van inwoners kan worden. Denk aan de commotie over het windpark in de Rips of het zonneveld in Helmond. Terwijl volgens onderzoek van de MRE bij het grootste deel van de mensen draagvlak bestaat voor de energietransitie. Waarom is er dan weinig acceptatie voor zonnevelden of windparken?

Een verklaring zou de informatieachterstand bij inwoners kunnen zijn. De meeste mensen zijn niet bekend met RES en MRE. Of met begrippen als Terawattuur, warmte- en hybridepompen, isoleren, zonthermie en aquathermie. Met veel meningen van leken en deskundigen die het niet altijd eens zijn over nut, noodzaak en effecten. Zie door de bomen dan het bos nog maar eens te vinden. Daarnaast lijkt de opbrengst van duurzaam opgewekte energie niet terug te vloeien naar de samenleving. Commerciële partijen staan te trappelen omdat ze een verdienmodel zien.

Ook de gemeente Helmond spreekt over draagvlak bij inwoners en vraagt zich af wat de definitie is. Wij vinden draagvlak een ongelukkig gekozen woord omdat dat inactiviteit impliceert. Inwoners moeten gedogen of ondersteunen wat het college bedacht heeft. Wij spreken liever over draagkracht, waarbij inwoners zelf aan de slag gaan met duurzaamheid en zelf nadenken over hun bijdrage. De RES gaat hier ook van uit. We zullen de inwoners wel moeten helpen. Het blijkt lastig de informatie te vinden, begrippen en interactie te doorgronden en de structuur te kennen die er in regionaal verband is om de klimaatdoelen te bereiken.

We zullen ons meer moeten inspannen om onze inwoners mee te nemen. Wat de doelstellingen zijn en wat die betekenen voor de regio. Hoe we dit in regionaal verband met elkaar oppakken. Welke gebieden aangewezen zijn voor opwek van duurzame energie en waarom er in Helmond maar een beperkt aantal aangewezen gebieden zijn. Waarom iedereen de plicht moet voelen deze ruimte te benutten. Hoe we eventuele ervaren nadelige effecten voor buurtgenoten kunnen opheffen. 

De kunst is om inwoners van meet af aan, consequent, periodiek, goed te informeren. De gelegenheid te geven mee te denken, vragen te stellen en een appèl te doen op hun draagkracht. Waarbij voorop mag staan hoe we samen een schonere en gezondere omgeving creëren en wat het inwoners oplevert. En dat alles VOORDAT commerciële partijen aan de deur rammelen. Wellicht verlopen discussies over zonnevelden dan anders.

De gemeente informeert de burgers vaak via sociale media, lokale blaadjes die soms niet consequent bezorgd worden en een vaak inhoudelijk onvoldoende gemeentelijke website. Dan kun je van de inwoners geen draagkracht verwachten, maar zal dit met veel gepolder gepaard gaan, zonder doelstellingen voldoende te bereiken.

Ine Warmerdam uit Helmond is burgercommissielid van Plan!

Door Melle Dielesen
Twee maanden geleden kregen wij lucht van de plannen van Solar Ener-gy Works om een zonneweide van 14 hectare aan te leggen tussen de Collseweg en de Collse Hoefdijk in Nuenen, onze achtertuin. Vooralsnog gaat het project niet door. De Nuenense gemeenteraad vond de plannen te overhaast.

Ons grootste bezwaar tegen het zonnepark is dat ons uitzicht wordt onderbroken. Nu hoor ik u denken: dit is een klassiek geval van niet-in-mijn-achtertuin sentiment. Dat gevoel bekroop ons ook na het lezen van het artikel ‘Wordt het uitstel of afstel voor zonneweide Nuenen?’ (ED 31-3).

Volgens dat artikel ging het om het dilemma tussen een rustig weiland voor de zeven huishoudens die erop uitkijken of een zonneweide op een ‘pauzelandschap’ waar dik vierduizend huishoudens profijt van hebben?

De boodschap was: volbouwen dat veld, en die paar Nuenenaren moeten niet zaniken. Maar Solar Energy Works is niet zo heilig als hun groene evangelie u wil doen geloven. Pas na hun presentatie, waarin gezegd werd dat alle lichten op groen stonden en procederen zinloos zou zijn, werden we volledig ingelicht.

Het stukje ‘pauzelandschap’ is een veelgebruikte oversteek van de Gulbergen naar de Collse en Urkhovense Zeggen. De aanleg van een zonneweide versnippert de natuur en maakt het moeilijker voor dieren en planten om te overleven.

We begrijpen dat er vaart moet worden gezet achter de energietransitie. We zijn het aan toekomstige Nuenenaren verplicht dat ze kunnen opgroeien op een leefbare planeet en duurzaam kunnen leven. Maar laten we geen dingen doen waar we achteraf spijt van krijgen.

Melle Dielesen, namens bewoners van de Collseweg Nuenen