De nieuwe Oude Strijper Aa

Een gebied met schitterende oude namen als de Riesten, Strijperheg en Dolingerputten. Ai, hoewel het vlak bij huis ligt kom ik er bijna nooit en dat is dom want het is een mooi kleinschalig gebied met veel loofbosjes, paadjes en weilanden op een gooi afstand van het Leenderbos. 

Ik maak een rondje door het gebied met Wim Cardinaal, regiobeheerder van Waterschap de Dommel. Hij vertelt me dat dit project echt een samengaan is van welwillende boeren, de provincie, gemeentes, Staatsbosbeheer en het Waterschap. Chapeau voor de samenwerking, het resultaat mag er zijn! De laarzen die ik achter in de auto had moeten gooien staan nog keurig moddervrij te wezen in het gangetje thuis. Dan maar met mijn werkschoenen door de modder. Wim wijst me op de nieuw gegraven meanders met mooie glooiende oevers.

De nieuwe Oude Strijper Aa (dit wordt ingewikkeld) is veel ondieper en smaller dan voorheen, zodat de waterafvoer vermindert maar het water wel blijft stromen, wat nodig is voor veel waterleven. We lopen een groot deel van het traject af en Wim wijst me op dichtgegooide sloten langs natte broekbosjes. Dat voorkomt dat het gebied leegloopt. 

Een mooie wilgenstruik in de voormalige sloot is gespaard en geeft het geheim van de voormalige slootdiepte prijs. Oog voor detail. We komen langs nieuw gegraven poelen waarvan het watervlak al een mooie toekomst spiegelt. Ook lopen we langs percelen waarvan de rijke bouwvoor is afgegraven. Dat betreft meestal gronden van Staatsbosbeheer. Op de schrale bodem gaan straks weer zeldzame planten groeien. Ook worden er honderden boompjes geplant. Loofhout, in soorten die op deze natte gronden gedijen.

Marlou Gremmen heeft gelijk. Onze verdroogde natuur snakt naar veel meer van deze projecten