Mijn maten die erbij waren ontkenden mee, want dat hadden we afgesproken, dus dat zat wel goed. Óns geheimpje! Toen de politie echter met bewijs kwam heb ik verteld dat ik het me niet meer kon herinneren of in ieder geval geen actieve herinnering aan deze specifieke herinnering had. Ik leek er mee weg te komen vanwege de licht demente blik die ik in mijn ogen legde, maar toen kwamen ze met nog meer bewijs en heb ik eerlijk moeten toegeven dat ik het me foutief had herinnerd. Ik ontsnapte maar ternauwernood aan een verbaal.