Genoeglijke, maar ook emotionele uren

ColumnAfgezien van een oude jeugdvriend die ook in de stad woonde, ontving ik hoogstzelden bezoek. Onze dochter rekende ik niet tot bezoek. Die was er altijd, fysiek of in gedachten. Maar nu kwamen mijn neef en zijn vader, mijn schoonbroer, samen op bezoek.

Jos Kessels 23-05-20, 10:00 Bron: ED

Als je zo gewend was in je eigen kleine wereld te leven, moest je tevoren wennen aan het idee dat je bezoek kreeg, ook al was het familie en kende ik ze erg goed. Normaal spraken we om de zoveel tijd af bij mijn schoonbroer of hief ik het glas met mijn neef op het Wilhelminaplein, maar de kroeg leek al langer gesloten dan Wilhelmina geregeerd had.