In de toekomst worden we weer wakker omdat buurkinderen besloten een zuipfeest te houden
columnIn de toekomst. Dan...
Sta ik niet minutenlang vloekend langs de kant van de weg, omdat ik het niet aandurfde om mijn collega te troosten. Door een hand op zijn schouder te leggen of - nog beter - hem even te omhelzen; hem te laten uitrazen. Omdat hij zijn vader heeft zien sterven. Maar hoe graag ik ook wilde: als íets niet mocht de voorbije tijd, dan was het wel iemand aanraken.
Delen per e-mail
Kan ik spontaan besluiten mijn dochter te gaan bezoeken in het Belgische A. Hoef ik niet allerlei formulieren in te vullen, is een test op voorhand niet meer nodig en hoef ik ook niet op de grensovergang de papierwinkel te overhandigen aan zwaarbewapende politieagenten. Fluitend de grens bij Arendonk over en bij aankomst een stevige knuffel van dochter.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Marijn
-
PREMIUM
Commentaar 2020, een jaar om nog heel lang over na te denken
De coronacrisis is een dure les, maar er niets van leren zou pas echt verspilling zijn. Bovendien, er is hoop. -
PREMIUM
Column Al die extra's aan je lijf moeten weggewerkt worden
-
PREMIUM
Column ‘Vieze frietjes’ en corona; bij De Kiet kennen ze geen angst
-
column Voor de klas: ‘Werken voor een zesje’ achter me gelaten
-
Opinie Stop het masterplan mestfabrieken
Met tientallen mestfabrieken in Brabant raakt de echte oplossing alleen maar verder uit het zicht. Dat schrijft Anne-Miep Vlasveld, lid van provinciale staten voor de Partij voor de Dieren. -
PREMIUM
Column Gemeente Eindhoven moet poot stijf houden voor groen in de stad
-
PREMIUM
Column Een bres in de blinde muur van het slachthuis