Lezersbrieven | Piloten vliegbasis met zelfde gevaar als Russen | Gevallen voetballer roept om moeder, wielrenner om fiets

De commandant van het Nederlandse fregat Evertsen noemt de vliegmanoeuvres van Russische straaljagerpiloten die op een afstand van circa 100 meter laag langs zijn schip vlogen, onprofessioneel en onveilig (ED 30-6). Als een van de piloten de controle zou verliezen, zou het vliegtuig – aldus de marineman – zomaar pardoes tegen zijn schip kunnen belanden. 

Als wij bij Defensie melding maken van vergelijkbare tactische (oefen)manoeuvres van onze eigen luchtmacht met Hercules transportvliegtuigen op eveneens zeer lage hoogte dicht langs en zelfs recht over onze woningen nabij vliegbasis Eindhoven, wordt dit ter kennisgeving aangenomen en gebeurt er verder niets. 

Overigens, de Russen zullen met de officiële Nederlandse klachten naar verwachting wel hetzelfde doen. Wat dit aangaat meet men bij Defensie echter met twee maten. Want als anderen (in dit geval de Russen) zoiets doen, veroordeelt onze defensieminister het als onverantwoord en agressief gedrag, maar als de eigen piloten iets soortgelijks uithalen is het kennelijk wel professioneel en veilig en dus toelaatbaar. 

Maar wij hoeven als burgers toch niet aan vergelijkbare (vlieg)veiligheidsrisico’s te worden blootgesteld als de matrozen op de Evertsen, die naar ik aanneem welbewust gekozen hebben voor hun professie en voor de mogelijke gevaren die daarmee samenhangen? 
Mars van der Bruggen, Wintelre

Minister Grapperhaus vraagt zich in verband met de aanslagen af: ‘hoe moeten we het onkruid wieden?’ (ED 8-7). Hij gebruikt voor het op orde houden van onze samenleving de metafoor van het onderhoud van een tuin. Een samenleving leefbaar houden heeft inderdaad kenmerken van de zorg voor een tuin. Een tuin vraagt voortdurend aandacht, je moet tijdig zaaien, planten, wieden, snoeien, leiden en voeden. Wat woekert in toom houden, het zwakke en kwetsbare beschermen. Soortenrijkdom vergroot het tuinplezier. Een ‘laat maar waaien’ mentaliteit is funest want dan gaan planten woekeren, komen kleintjes in de verdrukking en is er alras geen doorkomen meer aan. De boel weer ‘in het gareel’ te krijgen, kost dan steeds meer inspanning. Misschien is het een goed idee om politici en ambtenaren een cursus ‘tuinonderhoud’ te laten volgen.
Maaike van Wijgerden, Geldrop

Nog een maandje of zo, dan zijn we allemaal ingeënt. Nu al zie ik dat de remmen los gaan. Dansen met Janssen. Zelf vrees ik dat we weer meer mogen. Binnen zitten. Terugkijken op een vrijheid die we niet meer hebben. Als we aan het eind van het jaar allemaal zijn ingeënt.
Oscar van Schijndel, Eindhoven

Hein Schumacher, ceo van zuivelgigant FrieslandCampina stelt ‘Nederland loopt technologisch voorop met haar melkveehouderijen. Elk pak melk dat wij minder exporteren, wordt dan in het buitenland met een veel grotere ecologische voetafdruk gemaakt’ (ED 7-7). Áls dat echt zo is, dan is het ecologisch toch veel beter om richting buitenland dit structureel aan te pakken? Dus niet alsmaar pakken melk blijven exporteren (vervuiling door vervoer), maar onze kennis en technologie exporteren! Dan kunnen andere landen zelf in hun melkbehoefte voorzien. Het resultaat is een kleinere ecologische voetafdruk daar, hier, en mondiaal! En in Nederland minder melkvee, dus minder stikstofvervuiling en daarmee minder risico op schade aan onze gezondheid en aan de natuur.
Gea van Beers, Eindhoven

De toekomst van de boeren staat op het spel (ED 5-7). Minder boerderijen betekent een kleinere veestapel en minder vlees in de supermarkt tegen hogere prijzen. Dit beleid is in strijd met de belangen van de doorsnee burger en het is de politiek die aan deze stikstof-koolstof demagogie een eind moet maken. 
Theo Beerens, Eindhoven

In Nederland geldt duidelijk niet ‘de vervuiler betaalt’. Boeren die goed zijn voor het grootste aandeel in de stikstofproblematiek en verantwoordelijk zijn voor het misbruiken van miljoenen dieren worden, indien gewenst, uitgekocht. Nertsenfokkerijen die garant staan voor een heleboel dierenleed krijgen, nu ze moeten sluiten, een zak geld. KLM die ervoor zorgt dat hun CO₂ alleen maar stijgt en niets doet met het klimaatakkoord, werd beloond met staatsteun, die voornamelijk ook nog verdwijnt in de zakken van de aandeelhouders. Als een willekeurige burger een van bovenstaande acties zou ondernemen dan zou deze per direct bestraft worden en aan de schandpaal worden genageld.
G. Jonkers, Eindhoven

Wat Frans Keser schrijft over het ontbreken van corona controle in het buitenland klopt (ED 3-7). Wat ons verder opviel aan onze vakantie in Oostenrijk was dat zich in Duitsland op de linker autobaan nog steeds een race afspeelt tussen de 3 Duitse grote automerken. Verder zien we hoe de bruinkoolwinning het Duitse landschap op zijn kop zet! In Oostenrijk zien we de mesthopen langs de doorgaande weg. Veel kleine boerenbedrijven, gesteund met bergboer-subsidie, laten hun enkele koeien het jaar rond op stal om zoveel mogelijk stalmest te verkrijgen. De dunne fractie wordt massaal, wanneer er regen dreigt, als een waaier bovengronds verspreid. Na een tocht van nog geen 900 kilometer hebben we veel dingen beleefd die wij hier als onmogelijk beschouwen. 
Michel van Acht, Sint-Oedenrode

Voetbal verbroedert (Opinie 3-7). Ik neem aan dat dit op het publiek gedoeld is, want op het veld kan ik het niet vinden. Ikzelf heb tijdens dit EK meerdere pogingen gedaan om wedstrijden te kijken. Voorlopig de laatste voor mij was België-Italië.

Spelers die zich aanstellen om de scheidsrechter te bedriegen en dus proberen de tegenstander te ‘naaien’. Het ziet er voor mij niet uit als sportief en verbroederend. Mocht de scheidsrechter een beslissing nemen die niet naar wens is, dan is het de normaalste zaak om met een boze blik en wat vuile woorden en gebaren met het halve team verhaal te gaan halen bij de man die continu zijn best moet doen om autoriteit uit te stralen.

Echt niet alleen de Italianen beheersen dit theatrale gedrag. Zelfs de verslaggever gaat er in mee, door te zeggen dat het een ‘nette actie’ is wanneer een speler gaat liggen zonder dat er iets gebeurde om zo toch de vrije trap te verdienen. Chapeau!!

Geef mij maar wielrennen, een sport waar aanstellen niet wordt getolereerd omdat je dan alleen jezelf en je eigen team naait. Je ziet wanneer wielrenners vallen, ze het liefst heel snel weer opstaan om weer door te gaan ondanks de vaak serieuze blessures. Wielrennen is een sport waar renners zich opofferen voor hun ploeg, en je niet gewisseld kan worden na driekwart van de wedstrijd wanneer je moe bent.

Zoals wijlen Gerrie Knetemann ooit mooi zei: “Als een voetballer valt, schreeuwt ie om z’n moeder, als een wielrenner valt schreeuwt ie om z’n fiets.”
Dirk Habraken, Eindhoven