Het bedrijf aan de Wooijstraat in Herpen was in 2007 het eerste in Nederland dat als bron van de Q-koorts werd aangemerkt. Sinds de geiten worden ingeënt is dat gevaar geweken. En dus veronderstelde het boerengezin dat de veestapel binnen de huidige stalruimte kon worden uitgebreid met 1500 dieren. De vergunning daarvoor werd jaren geleden al aangevraagd bij de gemeente Oss. Die maakte weinig haast met de verlening. Uiteindelijk werd de behandeling gestaakt, omdat de aanvragers geen milieueffectrapportage (mer) konden overleggen. 

In december betoogde advocaat Joost de Rooij voor de rechtbank dat de eis van een mer in deze situatie totaal overbodig was. De uitstoot van het bedrijf zou door het gebruik van luchtwassers juist afnemen ten opzichte van de huidige situatie. Meester Paul Bodden wees namens de gemeente op het verhoogde risico op longontsteking voor omwonenden van geitenhouderijen. ,,Wij willen alle gezondheidsrisico's in kaart hebben gebracht. Daarvoor is een milieueffectrapportage nodig.” 

De rechtbank stelt nu wonderlijk genoeg dat de gemeente de vergunningaanvraag onterecht buiten behandeling heeft gesteld, tegelijk is de eis van een milieueffectrapportage rechtmatig. ,,Het is een erg juridisch verhaal", reageert Bodden, ,,maar waar het op neer komt is dat de vergunning niet verleend hoeft te worden. De procedure wordt pas hervat als de aanvragers een milieueffectrapportage hebben laten opstellen.” 

De gemeente Oss heeft de geitenstapel in 2018 bevroren. Nieuwe aanvragen voor uitbreiding van het aantal dieren worden niet in behandeling genomen. De aanvraag van de familie Van de Ven dateert van voor dat besluit en zou dus nog wel moeten worden afgehandeld. Het is niet duidelijk of Van de Ven in beroep gaat tegen de uitspraak van de rechtbank Oost-Brabant.