Melkfabriek Sint Isidorus in Ravenstein voor de hoogste bieder

De melkfabriek Sint Isidorus was genoemd naar de beschermheilig van de boeren. Die leefde in de twaalfde eeuw in Spanje. Daar was deze eenvoudig boerenknecht omgeven door wonderen. Engelen ploegden zijn land of namen de irrigatie van hem over als hij onder werktijd zat te bidden, en dat deed hij nogal eens. Vijfhonderd jaar later zouden zijn relikwieën de zieke Spaanse koning Filips III genezen hebben. Toen werd hij heiligverklaard.

Deze wonderlijk onderbouwing had hem tijdens het tweede Vaticaans Concilie, toen 10.000 ‘onbetrouwbare’ heiligen hun status verloren, zijn heiligheid kunnen kosten, maar wie durft het aan, de beschermheilige van de boeren van zijn sokkel te stoten? Heel veel boerenorganisaties hadden zich bovendien naar hem vernoemd. Veel zuivelfabrieken (Huisseling-Ravenstein, Deursen-Dennenburg, Overlangel), de paardenverzekering van Berghem, de varkensfokvereniging in Oss, de eierbond in Zeeland, om van de veel voorkomende doopnamen maar te zwijgen. In Nistelrode heette de melkfabriek weliswaar ‘Door Eendracht Sterk’, maar Sint Isidorus was de beschermheilig en de Boerenleenbank had diens beeld betaald dat in de gevel stond.

In het begin van de twintigste eeuw (tussen 1901 en 1904) kwamen er met de hand bediende melk- en boterfabriekjes in Huisseling (‘Landmanshoop’), Demen-Dieden (‘Concordia’), Deursen-Dennenburg (‘St. Isidorus’) en Neerloon. In 1916 kwam er een samenwerking tot stand tussen de boeren van de handkrachtfabriekjes van Dieden e.o , Deursen e.o., Huisseling, Overlangel en Neerloon, met als resultaat de coöperatieve stoomzuivelfabriek Sint Isidorus in Ravenstein. Die ging van start op 5 november 1917 in een nieuwe fabriek van architect Egidius (Gies) Jansen uit Neerloon. Samenwerking was onvermijdelijk geworden gezien de kosten van modernisering en het voldoen aan strengere kwaliteitseisen.

Om dezelfde reden werd in 1954 een samengaan met de zuivelfabrieken van Oss of Berghem overwogen. In augustus van dat jaar besloten de boeren van Sint Isidorus na twee vergaderingen van meer dan vier uur, ‘gehuld in wolken van rook’, om ‘in het kader van het boerenbelang’ samen te gaan met Willibrordus in Oss.

Meteen werd de melkfabriek ontmanteld. De overcomplete inventaris ging openbaar in de verkoop. Op 20 en 21 september waren de kijkdagen, op woensdag 22 september was de publieke verkoop in het Stationskoffiehuis ten overstaan van notaris H. van Mourik.

De melkfabriek werd gekocht door N.V. Hogra in oprichting. Die wilde van de gemeente ook onderhands een aangrenzend terrein aankopen voor een grote hal van zestig meter en tien woningen. In een spoedeisende vergadering ging de raad in oktober 1954 akkoord. De boerenwagen maakten plaats voor vrachtwagens